Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. sprawy ze skargi E. D. na bezczynność Dziekana Wydziału w udostępnieniu informacji publicznej I. zobowiązuje Dziekana Wydziału do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia "[...]" - w terminie 14 dni od zwrotu akt administracyjnych; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. nie wymierza organowi grzywny; IV. zasądza od Dziekana Wydziału na rzecz skarżącej E. D. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 22 maja 2014 r. E.D. wystąpiła do Dziekana "[...]" z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej obejmującej treść jednej, dowolnie wybranej, decyzji administracyjnej w przedmiocie przyjęcia na studia I stopnia, kierunek "[...]" w 2013 r.
W dniu 11 sierpnia 2014 r. E.D. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie bezczynność organu w załatwieniu powyższego wniosku. Wniosła o zobowiązanie organu do rozpoznania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, zasądzenie od organu kosztów postępowania według norm przepisanych oraz niewymierzanie organowi grzywny.
W dniu 20 sierpnia 2014 r. Dziekan "[...]" przekazał tutejszemu Sądowi skargę, wnosząc w odpowiedzi na skargę o jej oddalenie. Podniósł, że niepubliczna uczelnia wyższa nie mieści się w kategorii podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji publicznej. Wskazał, że uczelnia jest autonomiczna we wszelkich obszarach swojego działania na zasadach określonych art. 4 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym. Podkreślił, że uczelnia niepubliczna nie jest organem administracji publicznej, o którym mowa w art. 1 pkt 1 k.p.a. Wskazał ponadto, że przewidziane w art. 207 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym odpowiednie stosowanie przepisów k.p.a. ma zapewnić tylko minimum procedury, niezbędnej dla załatwienia sprawy i zachowania uprawnień strony, przy uwzględnieniu specyfiki szkoły wyższej. W ramach tej odpowiedzialności nie sposób oczekiwać, aby uczelnia publiczna działała tak jak organ administracji publicznej, gdyż została powołana do zupełnie innych zadań, których zakres wynika z art. 4 ustawy o szkolnictwie wyższym. Organ podniósł także, że decyzja w przedmiocie przyjęcia na studia nie rodzi żadnych skutków odnoszących się do gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Korzystanie przez uczelnie niepubliczne ze środków publicznych ogranicza się bowiem do możliwości uzyskania dotacji lub środków na finansowanie badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w uczelni oraz administrowanie środkami przeznaczonymi na pomoc materialną dla studentów. Reasumując, organ wskazał, że wniosek skarżącej nie dotyczy sprawy publicznej, a żądana informacja nie powinna być udostępniona w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Jednocześnie zauważono, że nawet gdyby przyjąć, że treść decyzji w przedmiocie przyjęcia na studia w uczelni niepublicznej ma charakter informacji publicznej, to prawo do takiej informacji podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej (art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Dziekan Wydziału, jako podmiot wykonujący zadania publiczne - nie miał obowiązku ani prawa do udzielenia informacji zgodnej z treścią wniosku.