Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca),, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Magdalena Kuca, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. B. i M. B. na bezczynność Zarządu Dróg w przedmiocie niewydania decyzji na wykonanie ogrodzenia działki oraz części drogi koniecznej oddala skargę
Pismem z dnia 16 maja 2007 r. Zastępca Dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych w K. po rozpatrzeniu wniosku H. i B. Ś uzgodnił wykonanie przez wymienionych tymczasowego ogrodzenia działek nr 366 i 387 położonych w miejscowości P. I w odległości 4,0 m od krawędzi jezdni drogi powiatowej. W piśmie tym jednocześnie zastrzegł, iż w przypadku modernizacji drogi właściciele dokonają rozbiórki ogrodzenia na własny koszt bez prawa odszkodowania.
Następnie pismem z dnia 29 marca 2008 r. J. i M. B. skierowali do Zarządu Dróg Powiatowych w K. (dalej ZDP w K.) sprzeciw co do wydanej zgody na realizację ogrodzenia wskazując, iż wydana zgoda narusza przysługujące im prawo własności, gdyż uprawnia inwestora do pomniejszenia szerokości ustanowionej przez sąd na ich rzecz drogi koniecznej. Ponadto - ich zdaniem - organ ten faktycznie wyraził zgodę na wykonanie ogrodzenia w pasie drogowym, co uznali za niedopuszczalne.
W odpowiedzi na powyższe pismo Dyrektor ZDP w K. wskazał, iż zgoda na lokalizację ogrodzenia została wydana w oparciu o analizę właściwych dokumentów, w szczególności zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dopuszczających taką realizację ogrodzeń.
J. i M. B. wnieśli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego zażalenie na bezczynność ZDP w K. W piśmie tym wskazali, iż zgoda na lokalizację ogrodzenia winna zostać udzielona w formie decyzji administracyjnej po wcześniejszym przeprowadzeniu z udziałem stron postępowania administracyjnego, a nie - jak uczynił to organ - w formie zwykłego pisma. W związku z tym wnieśli o zobowiązanie ZDP w K. do przeprowadzenia postępowania w przedmiotowej sprawie z udziałem zainteresowanych stron i zakończenia go decyzją podlegającą zaskarżeniu.
Postanowieniem z dnia 27 listopada 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając w trybie art. 37 k.p.a., uznało zażalenie za nieuzasadnione. Kolegium stwierdziło, że zakres przedmiotowego uzgodnienia odnosi się do bezpieczeństwa ruchu drogowego związanego z realizowaną inwestycją i nie dotyczy uzgodnienia przebiegu granic nieruchomości objętych inwestycją czy też kwestii zakłócania ustanowionej służebności przejazdu na rzecz wnoszących zażalenie, które to sprawy objęte są właściwością sądów powszechnych.
Ponadto Kolegium dodało, iż legalnością wykonanego ogrodzenia zajmowały się organy nadzoru budowlanego, które nie stwierdziły żadnych naruszeń prawa.
W dniu 13 grudnia 2008 r. (data nadania) J. i M. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność ZDP w K. Skarżący powtarzając zarzuty zawarte w zażaleniu skierowanym do Kolegium wskazali, iż organ nie przeprowadził w przedmiotowej sprawie żadnego postępowania, ograniczając się wyłącznie do wydania "od ręki" pisma, które nie spełnia wymogów, jakim powinno odpowiadać uzgodnienie. A zatem naruszone zostały przepisy które nakazują rozpatrzenie sprawy z udziałem stron i wydanie odpowiedniego aktu podlegającego zaskarżeniu. W związku z tym wnieśli o zobowiązanie ZDP w K do załatwienia sprawy zgodnie z art. art. 104 k.p.a. z udziałem zainteresowanych stron, wyznaczenie organowi terminu do wydania uzgodnienia w formie przewidzianej prawem oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.