Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego w przedmiocie zarzutów do operatu o modernizacji ewidencji gruntów i budynków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca) Sędzia NSA Jerzy Dudek Protokolant Referent stażysta Kinga Górka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi P. S. na bezczynność Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego w przedmiocie zarzutów do operatu o modernizacji ewidencji gruntów i budynków I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego do rozpoznania odwołania skarżącego od decyzji Starosty [...] z dnia [...] r., znak: [...]; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu [...] r. P. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L., "zarzucając mu przewlekłość postępowania w przedmiocie braku rozpoznania odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia [...] r., znak [...]". Wskazał, że wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, które zostało potraktowane jako zażalenie i przesłane do Głównego Geodety Kraju. W dniu wnoszenia skargi na bezczynność nie otrzymał odpowiedzi od organu. Wniósł także o zasądzenie kosztów postępowania.

Na rozprawie w dniu 11 stycznia sprecyzował skargę, zarzucając L. Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego bezczynność polegającą na ponad rocznym nierozpoznaniu jego odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia [...] r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Podniósł, że postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte na skutek odwołania P. S. z dnia [...] r. Organ przedłużając termin załatwienia sprawy za każdym razem informował stronę o nowym terminie załatwienia sprawy oraz o przyczynach zwłoki.

Organ wskazał, że długi czas rozpatrywania sprawy wynikał przede wszystkim z jej wyjątkowo skomplikowanego stanu faktycznego i prawnego. Dodatkowo postępowanie uległo przedłużeniu z uwagi na zgłaszane przez skarżącego żądania dołączenia do akt sprawy kolejnych dokumentów, ale bez dołączania ich kopii i często bez stosownych sygnatur pozwalających na ich identyfikację. Natomiast w dniu 4 września 2017 r. L. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego uchylił decyzję Starosty [...], a zatem w ocenie organu postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie bezczynności stało się bezprzedmiotowe i powinno podlegać umorzeniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 149 § 1 i § 1a p.p.s.a., sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W przedmiotowej sprawie wniesienie skargi na bezczynność L. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego poprzedziło złożenie przez skarżącego zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Główny Geodeta Kraju postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2017 r. uznał zażalenie za uzasadnione i wyznaczył termin załatwienia sprawy do dnia [...] r. Oceniając merytorycznie zasadność skargi podkreślić trzeba, że zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie utrwalił się pogląd, iż z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem stosownego aktu. Dla stwierdzenia bezczynności organu nie ma przy tym znaczenia fakt z jakich powodów dany akt administracyjny nie został wydany, a w szczególności, czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu w jego podjęciu. Okoliczności, jakie spowodowały zwłokę organu oraz jego działania w toku rozpoznania sprawy (jak też zaniechanie) oraz stopień przekroczenia terminów mają natomiast znaczenie przy ocenie przez Sąd, czy stwierdzona bezczynność miała charakter kwalifikowany, tj. czy była ona rażąca w rozumieniu art. 149 § 1a

Strona 1/2