Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.) Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi K. G. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w P. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowoadministracyjne w zakresie zobowiązania organu do załatwienia wniosku z dnia 10 sierpnia 2014 roku, 3. zasądza od Prezesa Sądu Rejonowego w P. na rzecz skarżącego K. G. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS
K. G. wniósł skargę na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w P. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej domagając się zobowiązania organu do rozpatrzenia wniosku skarżącego o udzielenie informacji publicznej w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi, stwierdzenie, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych. W ocenie K. G. w sprawie doszło do naruszenia art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 782, dalej jako: "ustawa"), przez ich błędną wykładnię i niezastosowanie wskutek przyjęcia, że data urodzenia i miejscowość zamieszkania sędziego nie stanowi informacji publicznej oraz art. 13 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy przez ich niezastosowanie, mimo że objęte żądaniem wniosku dane stanowią informacje publiczne w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy.
W motywach skargi jej autor wyjaśnił, iż w dniu 10 sierpnia 2014 roku zwrócił się do Prezesa Sądu Rejonowego z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej poprzez wskazanie dat urodzenia i miejscowości zamieszkania wszystkich sędziów orzekających w sądzie z rozbiciem na wydziały. W odpowiedzi na wniosek organ wskazał, iż objęte wnioskiem dane nie stanowią informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, bowiem nie została ona poprzedzona zażaleniem na bezczynność, bądź umorzenie postępowania z uwagi na bezprzedmiotowość. Organ wyjaśnił bowiem, iż w dniu 17 lutego 2015 roku udzielił skarżącemu wnioskowanej informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
W orzecznictwie oraz doktrynie przyjmuje się, że postępowanie staje się bezprzedmiotowe i przepis art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. ma zastosowanie w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności (zob. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 roku, sygn. akt I OPS 6/08, publ. ONSAiWSA 2009/4/63).
Skarga na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej może być wniesiona do sądu administracyjnego bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Jeżeli udostępnienie żądanej informacji publicznej nastąpiło po wniesieniu przez skarżącego skargi na bezczynność organu, to postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe, co obliguje sąd do jego umorzenia na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (postanowienie NSA z dnia 23 kwietnia 2010 roku, sygn. akt I OSK 646/10, dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl). Z tego powodu nie zasługuje na uwzględnienie wniosek organu o odrzucenie skargi zawarty w odpowiedzi na skargę.