Dnia 12 maja 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędzia WSA Agnieszka Grosińska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 maja 2020 roku sprawy ze skargi S. M. i U.Z. na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowalnego w Ł. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji umarzającej postępowanie w sprawie przebudowy budynku handlowo - usługowego 1. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa; 2. umarza postępowanie w zakresie żądania zobowiązania organu do wydania aktu; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. na rzecz skarżących S. M. i U. Z. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. A.B.
Pismem z dnia 24 lutego 2020 r. S. M. i U. Z. zaskarżyli bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania z dnia 6 sierpnia 2019 r. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] r. o numerze [...] wskazując, że postępowanie odwoławcze licząc do dnia złożenia skargi prowadzone jest od ponad pół roku. Zaskarżając bezczynność organu, wnieśli o:
1. zobowiązanie organu do wydania w zakreślonym przez Sąd terminie aktu administracyjnego;
2. stwierdzenie bezczynności organu oraz że bezczynność organu ma miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
3. wymierzenie organowi w trybie art. 149 §2 ustawy p.p.s.a. grzywny w wysokości uwzględniającej stopień bezczynności;
4. przyznanie w trybie art.149 §2 p.p.s.a. od organu na rzecz skarżących sumy pieniężnej w wysokości po 3000 zł dla każdego z nich;
5. zasądzenie w trybie art. 200 ustawy p.p.s.a. od organu na rzecz skarżących kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu skarżący wskazali, że wniosek o wszczęcie postępowania w tej sprawie datowany jest na dzień 15 marca 2007 r. Następnie skarżący wskazali, że decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. o nr [...] została wydana dnia [...] r. Została także, jak wszystkie poprzednie zaskarżona do organu odwoławczego odwołaniami skarżących z dnia [...] r., a odwołania te organ powiatowy przekazał wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu przy piśmie z dnia [...] r., znak: [...]. Od tego czasu do dnia złożenia niniejszej skargi upłynęło ponad pół roku. W tym okresie organ odwoławczy nie podejmował żadnych czynności, nie zawiadomił także stron w trybie art. 36 K.p.a. o przyczynach zwłoki oraz o terminie, w jakim sprawę załatwi.
Skarżący wskazali, że w dniu 21 lutego 2020r. złożyli w trybie art. 37 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw zażalenie na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. Wywodząc niniejszą skargę, skarżący wnieśli o wyznaczenie organowi dodatkowego terminu na załatwienie sprawy i wymierzenia organowi grzywny, za nieuzasadnioną bezczynność w prowadzeniu postępowania odwoławczego. Skarżący domagali się także zasądzenia na ich rzecz kwot pieniężnych w wysokości po 3.000zł uważając, że taka kwota będzie stanowiła realną rekompensatę za pozbawienie ich godności, praw konstytucyjnych i upokorzenia, jakimi są darzeni wskutek zachowania organu administracji państwa. Zdaniem skarżących podejmowane w przedmiotowej sprawie czynności były sporadyczne i pozorne. Wskazali, że przez okres poprzednich 12 lat organ odwoławczy ograniczał się jedynie do uchylania decyzji organu powiatowego, a teraz zaprzestał całkowicie rozpatrywania odwołań. Skarżący wnieśli więc, aby przy uwzględnieniu wniosków o wymierzenie grzywny i zasądzenie kwot Sąd w pełni uzasadnił wydane w tym zakresie orzeczenie. Orzeczenie w tym zakresie stanowi wyłączną represję dla organu, więc powinna być ona odpowiednia i taka, która odniesie zamierzony skutek. Zasądzona na rzecz skarżących kwota powinna odzwierciedlać zadośćuczynienie ich uszczerbkowi moralnemu, który ponoszą oczekując od organu administracji państwa zgodnego z prawem zakończenia postępowania administracyjnego.