Dnia 25 kwietnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędzia NSA Anna Stępień, , Protokolant Referent stażysta Aleksandra Banasiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2018 roku sprawy ze skargi T. B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Wojewodę [...] do wydania aktu kończącego postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości położonej w Ł., obręb [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki o numerach 303/1, 303/4 - w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt organowi, 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce bez rażącego naruszenia prawa, 3. oddala skargę w pozostałej części, 4. zasądza od Wojewody [...] na rzecz T. B. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS
Pismem z dnia [...] T. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę [...] w sprawie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, prowadzonego pod znakiem: [...]. Organowi zarzucił naruszenie art. 12 § 1 w związku z art. 35 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przejawiające się w nieefektywnym jego prowadzeniu i wykonywaniu czynności w dużych odstępach czasu. Na tej podstawie wniósł o zobowiązanie organu do wydania decyzji w określonym terminie, stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, a przewlekłość ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, nadto przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w wysokości 3.000 zł, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że Wojewoda [...] zawiadomieniem z dnia [...] poinformował o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia na rzecz skarżącego odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, oznaczoną jako dz. nr 303/4 oraz nr 303/1. Nieruchomość ta została objęta decyzją ZRID nr [...] z dnia [...]. Postępowanie zostało wszczęte na podstawie art. 12 ust. 4a, 4 c i 4f oraz art. 18 ust. 1 c specustawy drogowej. Skarżący wskazał, że zgodnie z art. 12 ust. 4g specustawy drogowej, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaję się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji ZRID rygoru natychmiastowej wykonalności. Rygor decyzji ZRID w przedmiotowej sprawie został nadany postanowieniem z dnia [...], zatem organ nie wydał w nakazanym terminie decyzji ustalającej odszkodowanie. Zdaniem skarżącego postępowanie prowadzone przez organ wojewódzki cechuje opieszałość, bowiem postanowienie o powołaniu biegłego zostało wydane po 6 miesiącach od wszczęcia postępowania, ponadto dowód z opinii biegłego został włączony w poczet materiału dowodowego po 3 miesiącach. Dopiero zatem po 9 miesiącach od wszczęcia postępowania, strona mogła zapoznać się z najistotniejszym w sprawie dowodem. Dostrzegając nieprawidłowości w sporządzonej wycenie, chcąc przyśpieszyć postępowanie, strona wniosła o przeprowadzenie rozprawy administracyjnej z udziałem biegłego rzeczoznawcy. Rozprawa administracyjna nie wyjaśniła wszystkich wątpliwości, z tego względu strona wniosła o uzupełnienie materiału dowodowego o dokumenty mające kluczowe znaczenie dla sprawy. Ponadto, pismem z dnia [...] strona zawiadomiła organ o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego wobec biegłego rzeczoznawcy majątkowego. Na odpowiedź organu strona czekała ponad 3 miesiące. Z uwagi na wszczęcie wobec biegłego postępowania dyscyplinarnego, organ wyłączył biegłego ze sprawy oraz pismem z dnia [...] powołał nowego biegłego. Od momentu zlecenia nowego operatu minęły 3 miesiące, a w aktach sprawy wciąż brak jest najważniejszego dowodu. Co istotne, z informacji telefonicznej udzielonej przez pracownika organu wynika, że w listopadzie 2017 r. nowy operat szacunkowy został przekazany organowi. W ocenie skarżącego w sprawie doszło do przewlekłego prowadzenia postępowania, co uzasadnia przyznanie od organu kwoty 3.000 zł, która to kwota stanowić będzie rekompensatę w wymiarze materialnym i nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 154 § 7 p.p.s.a.