Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 września 2021 r. sprawy ze skargi Z. G. na bezczynność Dyrektora Instytutu Medycyny Pracy im. [...] w Ł. w sprawie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Dyrektora Instytutu Medycyny Pracy im. [...] w Ł. do rozpoznania wniosku Z. G. z 22 listopada 2020 roku w części określonej w pkt 3 wniosku w terminie 14 dni od zwrotu akt organowi wraz z prawomocnym wyrokiem; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa; 3. zasądza od Dyrektora Instytutu Medycyny Pracy im. [...] w Ł. na rzecz skarżącego Z. G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. B.A.
Z.G. złożył skargę na bezczynność Dyrektora Instytutu Medycyny Pracy imienia [...] w Ł. w przedmiocie wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Uprzednio skarżący wnioskiem z 22 listopada 2020 r., powołując się na art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, wniósł do organu o:
1. Wskazanie, jakiej specjalizacji z dziedziny medycyny w zakresie oddziaływania pola elektromagnetycznego są dr hab. n. med. M.W. oraz lekarz A.W. osoby podpisane pod opinią lekarską z dnia 23.07.2020 r.;
2. Wskazanie, jakie doświadczenie medyczne mają dr hab. n. med. M. W. oraz lekarz A.W. w zakresie oddziaływania pola elektromagnetycznego w odniesieniu do chorób centralnego układu nerwowego, układu bodźcotwórczego i przewodzącego serca oraz gonad
3. Wskazanie gdzie są dostępne publikacje naukowe dr hab. n. med. M.W. oraz lekarz A. W. w zakresie oddziaływania pola elektromagnetycznego w odniesieniu do chorób centralnego układu nerwowego, układu bodźcotwórczego i przewodzącego serca oraz gonad.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że pismo Instytutu z 19 stycznia 2021 r. nie jest odpowiedzią na wnioski zawierające bardzo ważne dla skarżącego pytania, jako osoby, której wciąż odmawia się choroby zawodowej. W ocenie skarżącego, nie jest możliwe ustalenie, czy dr hab. n. med. M. W. oraz lekarz A.W. mogą być biegłymi w zakresie oddziaływania pola elektromagnetycznego w odniesieniu do chorób centralnego układu nerwowego, układu bodźcotwórczego i przewodzącego serca oraz gonad. Zdaniem skarżącego, opinia Instytutu pozbawia go konstytucyjnych praw, ponieważ wystąpiły u niego skutki opisywane w opinii w punkcie 4 na stronie 14, co wymaga zasięgnięcia opinii neurologa, psychologa, psychiatry, okulisty, androloga. Skarżący podniósł, iż "lakoniczne stwierdzenie, iż obie Panie przeszły bliżej nieokreślone szkolenie specjalistyczne, które uprawnia je do wydawania opinii w dziedzinach, w których nie poosiadają specjalizacji podważa zaufanie do placówki." Skarżący dodał przy tym, że nie sporządziły opinii w oparciu o stan zdrowia istniejący w dniu ich wydania tylko cofnęły się do bliżej nieokreślonych lat. W odniesieniu do powyższego skarżący wskazał, że w niniejszej sprawie trzeba w całości podzielić stanowisko Sądu Apelacyjnego w W. sygn. akt [...] zawarte w wyroku z [...] r., w którym podkreślono, że przesądzić o powyższym mogą wyłącznie biegli sądowi - lekarze określonych specjalności medycznych (chodzi o konkretne dolegliwości).
Skarżący odwołał się do wyroku Naczelnego sądu Administracyjnego z 7 grudnia 2016 r., II OSK 634/15, w którym zakwestionowano rzetelność orzeczeń lekarskich wydawanych pomiędzy innymi przez Instytut Medycyny Pracy w Ł., co - zdaniem skarżącego - wskazuje, iż sporządzona opinia z 23 września 2020 r. nosi znamiona fałszu intelektualnego, ponieważ nie została sporządzona przez osoby reprezentujące konkretne dziedziny medycyny.
W związku z powyższym - w ocenie skarżącego - koniecznym jest złożenie skargi w celu ustalenia czy w/w mogą być biegłymi z ramienia Instytutu w odniesieniu do chorób centralnego układu nerwowego, układu bodźcotwórczego i przewodzącego serca oraz gonad.