Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Darmoń (spr.) SWSA Małgorzata Łoboz SWSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 lipca 2021 r. sprawy ze skargi Z. B. na bezczynność Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. zobowiązuje Wojewodę do wydania w terminie 1 miesiąca aktu, w sprawie z wniosku Z. B. o stwierdzenie nieważności decyzji; II. stwierdza, że Wojewoda dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu wniosku, a bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Z. B. złożył skargę na bezczynność Wojewody w sprawie wniosku skarżącego z dnia 27 stycznia 2021 r o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej Prezydenta Miasta K. nr [...] r., z dnia 9 października 2012 r (znak : [...]), w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Skarżący wskazał na upływ terminu zakreślonego przepisami procedury administracyjnej (art. 35 § 3 k.p.a) , jednocześnie organ nie zawiadomił skarżącego o przyczynie nierozpatrzenia wniosku i nie wyznaczył nowego terminu załatwienia sprawy. Organ nie podjął żadnych czynności merytorycznych zmierzających do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o oddalenie skargi. Przyznał, że wniosek skarżącego wpłynął do organu w dniu 3 lutego 2021 r. Zdaniem Wojewody sprawa jest szczególnie skomplikowana i wymaga postepowania wyjaśniającego. Organ wskazał nowy termin załatwienia sprawy do 30 czerwca 2021r, bowiem przyczyną opóźnień jest zbyt mało pracowników w stosunku do liczby spraw. Dotychczas zwrócono się do organu I instancji o stanowisko dotyczące zarzutów oraz o zgromadzenia i przesłanie akt sprawy. Rozpatrywanie spraw odbywa się przy uwzględnieniu kryterium kolejności wpływu spraw. Stan epidemii SARS-CoV2 i obostrzenia również ma wpływ na sprawność funkcjonowania organu.
Rozpoznając sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym, bowiem zgodnie z art. 119 pkt 4 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) - dalej określanej, jako "p.p.s.a." - sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
Warunkiem formalnym wniesienia skargi na bezczynność jest wniesienie ponaglenia, co w niniejszej sprawie miało miejsce. Skarga nadawała się do merytorycznego rozpoznania.
Zgodnie z art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a.:
1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;
2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;
3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.
Stosownie do art. 149 § 1a p.p.s.a. jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Z kolei § 1b tego przepisu stanowi, że sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niebudzące uzasadnionych wątpliwości okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego. Na podstawie art. 149 § 2 sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6.