nakazuje Wójtowi Gminy (...) udzielenia informacji żądanej przez skarżącego.
Tezy

Odmowa udzielenia dziennikarzowi informacji, uzasadniane zwróceniem się przez dziennikarza do osoby nie upoważnionej do udzielania informacji, stanowi naruszenie ustawowego obowiązku udzielania prasie informacji o swej działalności.

Twierdzenie, iż powodem odmowy udzielenia informacji może być fakt zwrócenia się przez dziennikarza do sekretarza zamiast do wójta gminy, nie ma oparcia w przepisach prawa, bardzo szczegółowo określających w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ jedynie prawnie dopuszczalne przyczyny odmowy udzielenia informacji.

Każde wyjście poza ten katalog narusza przyznane dziennikarzom ustawowe prawo do informacji.

Sentencja

nakazuje Wójtowi Gminy (...) udzielenia informacji żądanej przez skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/3

Jerzy Ś. red. naczelny czasopisma "NZ" zwrócił się w dniu 18 lipca 1995 r. do sekretarza Gminy O. Marii Ł. z żądaniem udzielenia mu informacji o podróżach służbowych członków Zarządu Gminy O. w II kwartale br. /kto, którego dnia i w jakich godzinach, przez kogo delegowany, dokąd się udawał i w jakim celu, a także jakie z tego tytułu otrzymał należności pieniężne np. diety, zwrot kosztów podróży/. Jak wynika z treści pisma, wysłanego dnia 19 lipca 1995 r. do sekretarza gminy, informacji tejże nie uzyskał. Dlatego zwrócił się pisemnie, w trybie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe o udzielenie mu informacji i zajęcie stanowiska w sprawie odmowy udzielenia informacji. Pismo wpłynęło do Urzędu Gminy w O. w dniu 20 lipca 1995 r., jest na nim adnotacja "otrzymałam w dniu 24 lipca 1995 r. o godz. 11,00" /podpis nieczytelny/.

W odpowiedzi wystosowano do redaktora pismo z dnia 27 lipca 1995 r., o charakterze informacyjnym, iż zgodnie z art. 11 ust. 2 Prawa prasowego do udzielenia informacji obowiązani są kierownicy jednostek, a zatem zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym Wójt Gminy /Kierownik Urzędu/. W tej sytuacji zarzuty redaktora są nieuzasadnione, gdyż Jerzy Ś. zwrócił się do niewłaściwej osoby.

Jerzy Ś. w dniu 5 sierpnia 1995 r. wystosował skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w oparciu o art. 4 ust. 4 Prawa prasowego zaskarżając niedoręczenie redakcji pisemnej odmowy udzielenia informacji.

W odpowiedzi na skargę Urząd Gminy wniósł o oddalenie skargi w całości, powołując się na to, iż skarżący zwrócił się do niewłaściwej osoby. Pracownik Urzędu Gminy nie musi udzielać informacji, a zatem odmowa była zasadna. Zdaniem Urzędu Gminy pisemna informacja musi być udzielona tylko w okolicznościach określonych w art. 4 ust. 3 Prawa prasowego. Skierowanie sprawy do Naczelnego Sądu Administracyjnego ma na celu skłonienie pracowników Urzędu nie wymienionych w art. 11 ust. 2 Prawa prasowego do udzielania informacji. Wójt nie odmówił udzielenia informacji, gdyż dziennikarz do niego się nie zgłaszał.

Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje skargi zarówno na decyzje organów administracji państwowej, jak i na tzw. "bezczynność" organu.

Szczególny tryb postępowania, o którym mowa w art. 4 ust. 4 Prawa prasowego przewidziany jest nie tylko w razie odmowy udzielenia informacji, ale również w przypadku niezachowania wymogów, o których mowa w art. 4 ust. 3. Zaskarżeniu bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a zatem z pominięciem instancji odwoławczych podlega zarówno sama odmowa, jak i niezachowanie owych wymogów. W postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy Kpa o zaskarżeniu decyzji administracyjnych. Oczywiście, udzielenie informacji lub też odmowę udzielenia informacji trudno utożsamiać z decyzją administracyjną, bowiem krąg podmiotów zobowiązanych do udzielenia informacji /art. 4 ust. 1 i 5 Prawa prasowego/ jest znacznie szerszy od kręgu podmiotów, do kompetencji których należy wydawanie decyzji. W doktrynie stwierdza się, iż chodzi tu o czynność faktyczną /zwłaszcza gdy w grę wchodziłaby osoba nie mająca nic wspólnego z administracją publiczną/. Nie zmienia to jednak faktu, iż według ustawy o NSA z dnia 11 maja 1995 r., /art. 16 ust. 2/ przysługuje nań skarga do sądu /J. Świątkiewicz: Komentarz do ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, W-wa 1995 r., str., 56/.

Strona 1/3