Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Darmoń (spr.) SWSA Magda Froncisz SWSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 listopada 2022 r. sprawy ze skargi T. M. na bezczynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie w przedmiocie wydania pozwolenia na poszukiwanie zabytków 1. Umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu lub podjęcia czynności; 2. Stwierdza, że Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Krakowie dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. Zasądza od Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie na rzecz T. M. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
T. M. w dniu 25 lipca 2022 r. (data nadania przesyłki poleconej) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie w przedmiocie załatwienia jego wniosku z dnia 17 lutego 2022 r. o wydanie pozwolenia na poszukiwanie zabytków. Skarżący wniósł o stwierdzenie bezczynności Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, o zobowiązanie organu do niezwłocznego załatwienia sprawy oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że w dniu 17 lutego 2022 r. złożył wniosek do Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wydanie pozwolenia na poszukiwanie zabytków. Zaznaczył, że nie był wzywany do uzupełnień braków formalnych, zatem należy uznać, iż wniosek zawierał wszystkie niezbędne elementy i spełniał warunki formalne.
Niestety Organ pomimo upływu ponad 4 miesięcy od złożenia wniosku nie rozpoznał sprawy, nie przesłał żadnego powiadomienia o wykonywanych działaniach, nie przedłużył postępowania, nie określił kiedy wyda decyzję, nie pouczył o przysługującym ponagleniu. Organ nie wykonał ani jednego działania zmierzającego do wydania decyzji.
W dniu 24 maja 2022 r. skarżący skorzystał ze środków przewidzianych przez prawo dla przeciwdziałania nieterminowemu załatwieniu sprawy przez organ administracji publicznej i złożył ponaglenie w trybie art. 37 kpa, które również nie przyniosło skutków. Prawdopodobnie organ nie przekazał ponaglenia do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nie wytłumaczył się przed organem kontrolnym dlaczego pozostaje w bezczynności.
Zdaniem skarżącego opóźnienie w podejmowanych przez organ czynnościach jest w oczywisty sposób pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia. Urząd w Krakowie nawet nie podjął żadnej próby kontaktu, przekazania informacji w sprawie postępów w prowadzonym postępowaniu administracyjnym. Nie przedstawił żadnego uzasadnienia dla którego nie może wyda decyzji w terminie.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Krakowie wniósł o:
a/ uznanie, że wprawdzie pozwolenie zostało wydane z przekroczeniem terminów, o których mowa w art. 35 i 36 Kpa, jednakże zostało wydane przed przekazaniem odpowiedzi na skargę, w związku z czym MWKZ w tym stanie sprawy nie pozostaje w bezczynności,
d/ orzeczenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny o kosztach postępowania sądowego, a to na zasadzie art. 200 p.p.s.a, biorąc pod uwagę fakt, że czynność MWKZ pomimo iż została dokonana z przekroczeniem terminów ustawowych, nie nosiła znamion rażącego naruszenia prawa.
W uzasadnieniu pisma organ potwierdził fakt złożenia przez skarżącego wniosku w dniu 17 lutego 2022 r. oraz ponaglenia w dniu 24 maja 2022 r. Wskazał również na wydanie w dniu 25 lipca 2022 r. decyzji kończącej postępowanie w przedmiotowej sprawie.
Organ przyznał, że z uwagi na niewspółmierną liczbę wniosków przypadających na jednego pracownika Wydziału do spraw inspekcji Zabytków Archeologicznych w WUOZ, wielokrotnie przekraczająca możliwość rozpatrywania spraw w ustawowym terminie, oraz wpływu innych wniosków na poszukiwanie zabytków, które obejmowały bardzo dużą liczbę działek ewidencyjnych, na których planowane były poszukiwania, nastąpiło opóźnienie w rozpatrywaniu wniosku, który wymagał bardzo szczegółowej analizy po kątem sprawdzenia podanych działek na geoportalu, do którego z powodów technicznych nie zawsze był oczekiwany dostęp.