Sprawa ze skargi na bezczynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie w przedmiocie wydania pozwolenia na poszukiwanie zabytków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Monika Niedźwiedź SWSA Mirosław Bator SWSA Agnieszka Nawara - Dubiel (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. W. i D. W. na bezczynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie w przedmiocie wydania pozwolenia na poszukiwanie zabytków I. stwierdza, że Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Krakowie dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu lub podjęcia czynności, III. zasądza od Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie na rzecz skarżących kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

M. W. i D. W. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie w przedmiocie wydania decyzji w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na poszukiwanie zabytków.

Na podstawie art. 57 § 1 pkt 3 p.p.s.a. zarzucili organowi naruszenie art. 6, 7 i 8 kodeksu postępowania administracyjnego (zwany dalej "k.p.a."), art. 12 §1 k.p.a., art. 35 § 1 i 3 k.p.a., art. 36 § 1 k.p.a. i art. 37 § 5 k.p.a. poprzez przekroczenie terminów załatwienia sprawy, tj. pozostawanie w bezczynności przez Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Wnieśli o stwierdzenie bezczynności Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, o zobowiązanie Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do niezwłocznego załatwienia sprawy oraz o zwrot kosztów postępowania według norm przewidzianych.

W uzasadnieniu skargi wskazali, że w dniu 21.03.2022 r.. złożyli wniosek do Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wydanie pozwolenia na poszukiwanie zabytków. Wniosek o uzyskanie pozwolenia na prowadzenie poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych w tym zabytków archeologicznych, przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania został opracowany i złożony na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 710), § 10 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 sierpnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauracyjnych i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań archeologicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków (Dz.U. z 2021 poz. 81). Skarżący nie byli wzywani do uzupełnień braków formalnych. Za datę wszczęcia tego postępowania należy uznać datę doręczenia żądania organowi administracji publicznej. Niestety organ pomimo upływu 3 miesięcy od złożenia wniosku nie rozpoznał sprawy, nie przesłał żadnego powiadomienia o wykonywanych działaniach, nie przedłużył postępowania, nie określił kiedy wyda decyzję, nie pouczył o przysługującym ponagleniu. Organ nie wykonał ani jednego działania zmierzającego do wydania decyzji. Telefonicznie udało się jedynie ustalić to numer nadany sprawie.

Uwzględnić trzeba, że w myśl art. 12 § 1 k.p.a. - organy administracji mają działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami do jej załatwienia. Ustawodawca reguluje w k.p.a. terminy, w których to organy administracji publicznej powinny załatwiać sprawy. Zgodnie z przepisem art. 35 § 3 k.p.a., w sprawach wymagających postępowania wyjaśniającego załatwienie sprawy powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a załatwienie sprawy szczególnie skomplikowanej powinno nastąpić nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Zaklasyfikowanie sprawy jako "szczególnie skomplikowanej" może nastąpić m.in. w przypadkach ponadprzeciętnie złożonego stanu faktycznego i/lub prawnego, przy rozpatrywaniu spraw, w których mamy do czynienia ze współuczestnictwem (wobec konieczności ustalania interesu prawnego każdej ze stron i ich wzajemnego wyważenia), oraz w sprawach, w których zbieranie dowodów jest utrudnione lub dowody są sprzeczne. Jednak w takiej sytuacji ustawowym obowiązkiem jest powiadomienie stron postępowania o konieczności jego przedłużenie z podaniem przyczyny tego przedłużenia. Sprawa nie została jednak rozpatrzona w przewidzianym przepisami ani późniejszym terminie.

Strona 1/4