Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Małgorzata Łoboz (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 października 2020 r. sprawy ze skargi J. R. na bezczynność Wojewody w przedmiocie udzielenia informacji publicznej na wniosek z dnia [...] czerwca 2020 r. I. zobowiązuje Wojewodę do wydania aktu lub dokonania czynności w przedmiocie wniosku skarżącego z dnia 11 czerwca 2020 r.; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Wojewody rzecz skarżącego kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
J. R. w dniu 11 czerwca 2020 r., za pośrednictwem poczty e’mail wystąpił do Wojewody z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej o następującej treści:
"Na podstawie art. 61 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 10 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1429) wnoszę o udostępnienie informacji publicznej przez udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania. Odpowiedzi zostaną wykorzystane w komentarzu do ustawy z 5 grudnia
2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, który powstaje pod redakcją prof. UW dr hab. L. B. i ma się ukazać nakładem Wydawnictwa C. H. Beck. Na potwierdzenie załączam rekomendację prof. B. z prośbą o udzielenie wsparcia.
Ile razy wojewoda wydal decyzje o skierowaniu pracownika medycznego do pracy przy zwalczaniu epidemii COVID-19 (art. 47 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi) ?
Czy w ramach urzędu wojewódzkiego obowiązują akty prawa wewnętrznego, które doprecyzowują lub uzupełniają procedurę wydawania decyzji, o których mowa w art. 47 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi? Jeśli tak, proszę o ich udostępnienie w formie skanu.
Ilu adresatów decyzji stanowili lekarze, ilu pielęgniarki, a ilu innego rodzaju pracownicy? Jakiego rodzaju specjalistów skierowywano najczęściej do pracy przy zwalczaniu epidemii COVID- 19 w drodze decyzji?
W ilu przypadkach decyzja została doręczona w inny sposób niż na piśmie? Jakie były to sposoby?"
Skarżący zwrócił się o udzielenie odpowiedzi w formie skanu wysłanego na adres poczty e-mailowej, z której został nadany niniejszy wniosek.
W obszernym piśmie z dnia 22 czerwca 2020 r. (doręczonym skarżącemu drogą e-mailową w dniu 23 czerwca 2020 r.) Wojewoda odmówił udzielenia wnioskowanej informacji. Organ wskazał, że celem ustawy o dostępie do informacji publicznej nie jest zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb, w postaci uzyskiwania informacji dotyczących wprawdzie kwestii publicznych, lecz przeznaczonych dla celów innych niż kontrola działalności organów państwa polskiego, np. dla celów gospodarczych lub zawodowych (m.in. na potrzeby prowadzonych badań naukowych), albo toczących się lub planowanych postępowań sądowych. Wniosek stanowi nadużycie prawa do informacji na okoliczność czego organ odwołał się do orzecznictwa. Organ stwierdził, że przedmiotowy wniosek nie służy uniwersalnemu dobru powszechnemu, nie ma znaczenia dla większej ilości osób, czy grup obywateli i nie wykracza poza prywatną sprawę wnioskodawcy, a także nie może służyć poprawieniu funkcjonowania organu państwa - gdyż jego przedmiotem nie jest żądanie informacji pozwalającej na konkretną weryfikację legalności działania jakiegokolwiek organu w materii ważkiej społecznie. W żaden sposób nie sprzyja dobru publicznemu, a wyłącznie prywatnemu. Wniosek w szczególności nie wskazuje, iż jest on ukierunkowany na osiągnięcie celu o którym mowa w art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ustawie o dostępie do informacji publicznej, a zatem w istocie wniosek ten nie jest wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, nie odnosi się bowiem do "sprawy publicznej" - jest wnioskiem dotyczącym interesów wnioskodawcy a nie ogółu. Treść i argumentacja żądania znacznie wskazują, że celem wnioskodawcy jest uzyskanie informacji w jego prywatnej (nie publicznej) sprawie, służącej jego partykularnym, subiektywnym interesom, niemającym wspólnego ze sprawą publiczną.