Sprawa ze skargi na bezczynność A Spółki akcyjnej z siedzibą w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi J. D. na bezczynność A Spółki akcyjnej z siedzibą w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. umarza postępowanie w sprawie bezczynności; 2. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od A Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. na rzecz skarżącego J. D. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/9

J. D. pismem z dnia 26 marca 2013 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność "A" S.A. z siedzibą w G. polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek skarżącego z dnia 11 września 2012 r. w terminie wskazanym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., nr 112, poz. 1198 ze zm.), przy jednoczesnym niewydaniu rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej lub umorzenia postępowania o udostępnienie informacji publicznej, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Skarżący wniósł o stwierdzenie bezczynności "A" S.A. z siedzibą w G. oraz o zobowiązanie jej do udzielenia informacji w żądanym zakresie i w żądanej formie. Nadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w zakresie przedmiotowej skargi skarżący nie jest związany jakimkolwiek terminem do jej wniesienia. Powołał się w tym zakresie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2009 r. (II FSK 2020/08).

Dalej, wskazując na treść art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej stwierdził, że użycie w tym przepisie terminu "zadania publiczne" eliminuje element podmiotowy i oznacza, że zadania publiczne mogą być wykonywane przez różne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przekazywania tych zadań, a dystrybucja energii elektrycznej jest zadaniem publicznym. W świetle tego uznał, że żądanie udostępnienia decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy linii energetycznych dotyczy "sprawy publicznej" i nakłada na przedsiębiorstwo obowiązek udzielenia informacji dotyczącej tej sprawy.

Skarżący nadto wskazał, że skarga na bezczynność zobowiązanego w przedmiocie udzielenia informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej.

Dalej wyjaśnił, że w formie pisemnego wezwania z dnia 11 września 2012 r. wystąpił do "A" S.A. Oddział w P. m.in. o udostępnienie kserokopii decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy linii energetycznych.

W odpowiedzi na to pismo Spółka w piśmie z dnia 3 października 2012 r. wskazała, że zgromadzona dla urządzeń elektroenergetycznych dokumentacja oraz wymagany przez przepisy prawa upływ czasu od chwili ich wybudowania, przesądza o tym, że Spółka nabyła tytuł prawny do gruntu w drodze zasiedzenia, co bezzasadnym czyni dokonywanie dodatkowych regulacji w tej sprawie. Podniosła też, iż z uwagi na bieżącą praktykę Spółki w pozyskiwaniu tytułów prawnych poprzez postanowienia sądowe o stwierdzeniu zasiedzenia prawa służebności, a także posiadaną dokumentację potwierdzającą lata budowy popartą zeznaniami świadków, Spółka stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie dość szybko doszłoby do potwierdzenia przez sąd tytułu prawnego wynikającego z zasiedzenia. Przedmiotowe urządzenia zostały wybudowane w drugiej połowie lat 70-tych oraz na przełomie lat 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku. Postanowienie sądu w przedmiocie stwierdzania zasiedzenia prawa służebności mają jedynie znaczenie deklaratoryjne.

Strona 1/9