Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w sprawie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do rozstrzygnięcia wniosku E. Ć. z 22 września 2021 r. o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków, 2. stwierdza, że Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu ww. wniosku oraz, że bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. odmawia przyznania skarżącej sumy pieniężnej od organu, 4. zasądza od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na rzecz skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Magdalena Dobek - Rak Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2022 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. Ć. na bezczynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w sprawie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do rozstrzygnięcia wniosku E. Ć. z 22 września 2021 r. o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków, 2. stwierdza, że Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu ww. wniosku oraz, że bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. odmawia przyznania skarżącej sumy pieniężnej od organu, 4. zasądza od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na rzecz skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

E. Ć. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Skargę wniesiono w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wnioskiem z 22 września 2021 r. E. Ć. i M. Ć. wystąpili do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych w obszarze wpisanym do rejestru zabytków, tj. budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w D. na działce nr [..]. Wniosek wpłynął do organu w dniu 27 września 2021 r.

Pismem z 14 grudnia 2021 r. (data doręczenia 21 grudnia 2021 r.) organ wezwał pełnomocnika wnioskodawców do uzupełnienia złożonego wniosku o przedstawienie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez wnioskodawców prawa do korzystania z zabytku (wypis/ wyrys z ewidencji gruntów, akt notarialny) oraz o przedłożenie projektu budowlanego sporządzonego przez osobę o odpowiednich uprawnieniach do projektowania. Organ pouczył, że skutkiem niezastosowania się do wezwania będzie pozostawienie pisma bez rozpatrzenia.

Pismem z 16 grudnia 2021 r. (data wpływu 17 grudnia 2021 r.) wnioskodawcy złożyli ponaglenie na bezczynność organu, które pismem z 16 lutego 2022 r. organ przekazał do ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu

Pismem z 22 grudnia 2021 r. przedłożono akt notarialny poświadczony za zgodność z oryginałem, cztery egzemplarze projektu budowlanego podpisanego przez osobę z uprawnieniami pełnymi oraz konserwatorskimi, a także dokument potwierdzający uprawnienia osoby podpisującej.

E. Ć., reprezentowana przez radcę prawnego, złożyła skargę z 17 stycznia 2022 r. na bezczynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wnosząc o:

- wydanie stosownego orzeczenia przez organ, tj. uwzględnienie skargi w trybie autokontroli,

- uwzględnienie skargi i zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie określonym przez sąd w przypadku niezastosowania przez organ autokontroli,

- stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności,

- stwierdzenie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

- przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.,

- zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazano, że dotąd organ nie załatwił sprawy i nie wydał orzeczenia. Natomiast skarżąca doznaje krzywdy, bowiem traci czas i pieniądze nie mogąc rozpocząć inwestycji.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Konserwator Zabytków wniósł o jej oddalenie, niewymierzanie organowi grzywny i stwierdzenie, że zaistniała przewlekłość nie miała charakteru rażącego.

Odnosząc się do treści skargi organ zwrócił uwagę na następujące fakty:

1) po zmianach personalnych wśród inspektów (po śmierci jednego z nich oraz rezygnacji z pracy przez dwóch kolejnych) z końcem września przeprowadzono nowy podział kompetencji;

2) z powodu braków kadrowych inspektorzy zobowiązani są przejmować sprawy z dużo większych rejonów oraz współdzielić zadania, w tym kontrolne, na terenie całego województwa, stąd mogą występować trudności w kontakcie z urzędem w sytuacji, gdy dany inspektor przeprowadza w ramach swoich obowiązków służbowych lustrację w terenie i fizycznie jest nieosiągalny;

Strona 1/6