Sprawa ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na przewlekłość postępowania Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w przedmiocie wydania pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2021 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na przewlekłość postępowania Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w przedmiocie wydania pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych 1. zobowiązuje Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do rozstrzygnięcia sprawy w terminie 30 dni od daty otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami, 2. stwierdza, że Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił się bezczynności i przewlekłości w sprawie wydania pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych, 3. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość, której dopuścił się Wojewódzki Konserwator Zabytków nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4. oddala wniosek o zasądzenie sumy pieniężnej, 5. zasądza od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/9

A. (dalej jako "Spółka") wniosła 6 października 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej jako "WKZ") w wydaniu decyzji o pozwoleniu na sprawdzenie badan archeologicznych, domagając się zobowiązania organu do wydania decyzji w terminie 30 dni od doręczenie organowi wyroku, stwierdzenia, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które miało charakter rażącego naruszenia prawa, przyznania na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości 25.000 zł oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.

Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 4 marca 2019 r. R. K., prowadzący gospodarczą pod firmą "[..], na zlecenie skarżącej Spółki i B, wniósł o wydanie decyzji o pozwoleniu na prowadzenie ratowniczych badań archeologicznych, których przeprowadzenie jest niezbędne do wykonania przez skarżącą, jako inwestora i partnera prywatnego oraz Spółkę B., jako generalnego wykonawcę, budowy parkingu kubaturowego na działce nr [..] w G., która to inwestycja jest realizowana w formule partnerstwa publiczno-prawnego. Partnerem publicznym jest Gmina Miasta.

W dniu 9 maja 2019 r. organ zawiadomił o wszczęciu postępowania w sprawie.

W dniu 22 maja 2019 r. WKZ wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia programu badań o wskazane dane i dokumenty w terminie 14 dni, co wnioskodawca uczynił 4 czerwca 2019 r., 8 sierpnia 2019 r. oraz 27 sierpnia 2019 r.

Następnie 28 sierpnia 2019 r. organ zawiadomił strony o zakończeniu zbierania materiału dowodowego w sprawie i możliwości zapoznania się z nim, a 6 grudnia 2019 r., decyzją nr [..], odmówił udzielenia pozwolenia na przeprowadzenie wnioskowanych badań archeologicznych.

Decyzja ta została uchylona decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z 8 kwietnia 2020 r., który stwierdził naruszenie art. 7 oraz art. 77 k.p.a. ze względu na brak wystarczającego ustalenia stanu faktycznego, w szczególności nie odniesienie się do zaproponowanej metodologii badań i brak wskazania, które z elementów planowanych działań mogłyby ewentualnie wpłynąć niekorzystnie na zabytki archeologiczne na tym obszarze oraz ewentualnie zabytki nieruchome miasta.

Ponadto postanowieniem z 16 czerwca 2020 r., po rozpoznaniu ponaglenia Prezydenta Miasta z 23 października 2019 r. i A.

z 14 października 2019 r., Minister stwierdził, że WKZ nie pozostaje w bezczynności i odmówił wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy przez ten organ.

Wnioskodawca ponownie uzupełnił swój wniosek, dnia 26 czerwca 2020 r.

Akta sprawy celem ponownego rozpoznania przez WKZ zostały przekazane i doręczone organowi pierwszej instancji 6 lipca 2020 r.

W dniu 18 sierpnia 2020 r. skarżąca Spółka ponownie wniosła do Ministra ponaglenie ze względu na nierozpoznanie sprawy w terminie przez Konserwatora.

W skardze Spółka przedstawiając stan faktyczny sprawy wskazała, że 29 lipca 2019 r., 8 i 27 sierpnia 2019 r. oraz 25 września 2019 r. dokonywała uzupełnień wniosku z własnej inicjatywy, bez wezwania organu. Zwróciła tez uwagę, że mimo upływu 16 miesięcy od złożenia wniosku i 19 dni od złożenia ostatniego ponaglenia oraz wydania decyzji uchylającej przez Ministra, WKZ do dnia wniesienia skargi nie wydał decyzji w sprawie. Wprawdzie w okresie od 14 marca 2020 r. do 24 maja 2020 r. w związku z zawieszeniem i wstrzymaniem biegu terminów procesowych z uwagi na stan epidemii, organ w sensie prawnym nie pozostawał w bezczynności, lecz nie stoi to na przeszkodzie by orzekać o bezczynności organu, która miała miejsce przed ogłoszeniem ww. stanu.

Strona 1/9