Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Dobek - Rak Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2021 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z siedzibą w K. na przewlekłość Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w przedmiocie wydania pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych 1. zobowiązuje Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do rozstrzygnięcia sprawy w terminie 30 dni od daty otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami, 2. stwierdza, że Wojewódzki Konserwator Zabytków dopuścił się bezczynności i przewlekłości w sprawie wydania pozwolenia na prowadzenia badań archeologicznych, 3. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość, której dopuścił się Wojewódzki Konserwator Zabytków nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa. 4. oddala wniosek o zasądzenie sumy pieniężnej, 5. zasądza od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na rzecz A Spółki z o.o. z siedzibą w K. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 5 czerwca 2019 r. R.K., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "[..]", działający na zlecenie A., złożył do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: KWZ) wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na prowadzenie badań archeologicznych na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 5 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opieki nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 282 ze zm., dalej jako u.o.z.), a których przeprowadzenie niezbędne jest do budowy parkingu kubaturowego na działkach nr [..] i [..], obręb [..] w G., zlokalizowanego przy ul. T. Inwestycja realizowana jest w formule partnerstwa publiczno-prawnego, w którym partnerem publicznym jest Gmina Miasto.
Pismem z 14 października 2019 r. A. (zwana dalej "spółką" lub "skarżącą"), za pośrednictwem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, wniosła ponaglenie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie wyżej wymienionego wniosku.
Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z 6 grudnia 2019 r., nr [..] odmówił wnioskodawcy udzielenia pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych na działkach [..], [..] obr. [..] w G.
Spółka odwołała się od decyzji organu pierwszej instancji.
Po rozpatrzeniu odwołania Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z 8 kwietnia 2020 r., nr [..], uchylił powyższą decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu uznał, że wskazane przez organ pierwszej instancji przesłanki odmowy udzielenia pozwolenia nie mogą być podstawą do wydania decyzji odmownej. W jego ocenie doszło do naruszenia art. 7 oraz. 77 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.). W dalszej kolejności zalecił, aby ponownie rozpatrując sprawę organ pierwszej instancji wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, odniósł się do żądania wnioskodawcy oraz dokonał oceny załączonego do wniosku programu planowanych badań archeologicznych w kontekście wpływu tych działań na zabytek archeologiczny oraz ewentualnie na zabytki nieruchome miasta. Organ niższej instancji winien również wyjaśnić w uzasadnieniu decyzji przesłanki rozstrzygnięcia.
Postanowieniem z 16 czerwca 2020 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w następstwie rozpoznania ponaglenia spółki z 14 października 2019 r., uznał, że Wojewódzki Konserwator Zabytków nie pozostaje w bezczynności i odmówił wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy.
Spółka wystąpiła z kolejnym ponagleniem do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (pismo z 18 sierpnia 2020 r.).
W dniu 6 listopada 2020 r. spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na przewlekłość postępowania Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w sprawie wydania pozwolenia na badania archeologiczne.
Spółka wnioskowała o zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie 30 dni od dnia doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa oraz przyznanie na podstawie art. 149 § 2 w związku z art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) od organu sumy pieniężnej w wysokości 25.000 zł, a także o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania sądowoadminstracyjnego.