Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 października 2016 r. sprawy ze skargi T. J. na bezczynność P. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w B. w przedmiocie informacji publicznej 1. umarza postępowanie sądowe w sprawie, 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 3. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4. oddala wniosek skarżącego o przyznanie od organu sumy pieniężnej w kwocie 1000 (słownie: tysiąca) złotych, 5. zasądza od P. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w B. na rzecz skarżącego T. J. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.
W dniu [...] kwietnia 2016 roku drogą elektroniczną skarżący Pan T. J. wystąpił do Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w B. o udzielenie informacji publicznej w przedmiocie udostępnienia w formie elektronicznej zanonimizowanych kopii wszystkich zawiadomień o znalezieniu zabytku archeologicznego kierowanych do właściwego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków lub właściwego Wójta (burmistrza, prezydenta piasta) złożonych od 2010 roku do chwili obecnej przez przypadkowych znalazców w trybie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Skarżący w dniu [...] maja 2016 roku wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, po czym w dniu [...] czerwca 2016 roku wywiódł skargę na bezczynność za pośrednictwem organu, którą przesłano do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku w dniu 27 lipca 2016 roku.
W odpowiedzi na skargę P. Wojewódzki Konserwator Zabytków, wnosząc o umorzenie postępowania, podkreślił, że [...] lipca 2016 roku udostępniono stronie skarżącej wymagane informacje. Zwłoka zaś nastąpiła z uwagi na długą nieobecność pracownika zajmującego się archiwum - o czym poinformowano skarżącego telefonicznie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, zważył co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że w aktach sprawy znajduje się pełnomocnictwo (k. 3 akt sądowych), z którego wynika, iż skarżący ustanowił żonę Panią K. Ł. swoim pełnomocnikiem do występowania przed sądem administracyjnym. Z dalszej treści powyższego pełnomocnictwa i pieczątki w podpisie zawarta jest informacja, że zona skarżącego pełni funkcję doradcy podatkowego i z tego tytułu wnosi o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w piśmie z dnia 7 października 2016 roku (k. 31 akt sądowych).
Sąd informuje, że zgodnie z treścią art. 35 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (t.j. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.) doradca podatkowy nie może być pełnomocnikiem strony w sprawie niniejszej. Skoro jednak w pełnomocnictwie znalazło się stwierdzenie: "udzielam pełnomocnictwa mojej małżonce K. Ł." - Sąd dopuścił małżonkę skarżącego do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika, bowiem taki rodzaj pełnomocnictwa spełnia przesłanki zawarte w cytowanym powyżej art. 35 § 1 - jednak nie zasądził zwrotu kosztów zastępstwa z uwagi na okoliczności wskazane powyżej.
Należy jeszcze dodać, że zgłoszony przez pełnomocnika strony skarżącej, w trakcie postępowania administracyjnego, wniosek w przedmiocie wezwania do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] maja 2016 roku (k.5) nie znajduje uzasadnienia w świetle przepisów prawa, ponieważ ustawa z dnia 6 września
2001 roku o dostępie do informacji publicznej nie zawiera takiego obowiązku
t.j. DZ. z 2015 roku, poz. 2058 ze zm.).
Przechodząc do meritum sprawy Sąd uznał, że żądana przez skarżącego informacja miała charakter informacji publicznej a P. Konserwator Zabytków w B. był podmiotem zobowiązanym do jej udzielenia. Informacją publiczną, w świetle definicji zawartej w art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jest bowiem każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Stosownie zaś do art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, krąg podmiotów obowiązanych do udzielenia takiej informacji obejmuje władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, a w szczególności organy władzy publicznej, w tym administracji rządowej i samorządowej. W orzecznictwie sądowym akceptowany jest pogląd, że informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne lecz odnosząca się do tych podmiotów (vide: wyrok NSA z 20 października 2012 roku sygn. II SA 1956/02, Lex nr 78062).