Dnia 8 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Renata Owczarzak sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant: asystent sędziego Magdalena Gadecka-Kauczor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2015 roku sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Prezydenta Miasta T. w przedmiocie wydania decyzji w sprawie wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę 1. zobowiązuje Prezydenta Miasta T. do załatwienia wniosku M. M. z dnia [...] marca 2014 r. w sprawie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. P. [...] w T., w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta Miasta T. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Prezydenta Miasta T. na rzecz M. M. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 28 marca 2014 r. M. M. - zwany dalej skarżącym złożył wniosek o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego, przy ul. P. 11 w T.
Prezydent Miasta T. pismem z dnia 9 kwietnia 2014 r. stosując przepis art. 64 § 2 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013, poz. 267 ze zm.) - dalej K.p.a. wezwał skarżącego do uzupełnienia braków wniosku w terminie 7 dni o:
poprawne wypełnienie wniosku, decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej zwalniającej z zakazów określonych w art. 88l ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145 ze zm.) oraz decyzji o pozwoleniu wodnoprawnym na podstawie art. 122 ust. 2 pkt 2 ww ustawy, decyzję zarządcy drogi na lokalizację projektowanego zjazdu zgodnie z art. 34 ust. 3 pkt 3b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.).
Pismem z dnia 24 kwietnia 2014 r. Prezydent Miasta T. pozostawił wniosek bez rozpatrzenia wskazując, iż nie złożono wymaganych dokumentów i nie uzupełniono wniosku zgodnie z wezwaniem. Organ zwrócił skarżącemu cztery egzemplarze projektu budowlanego, informując, że po uzupełnieniu braków można ponownie złożyć wniosek w przedmiotowej sprawie.
Skarżący pismem z dnia 05 maja 2014 r. wezwał organ I instancji do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z dnia 13 maja 2014 r. organ I instancji podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko, uzasadniając je między innymi, iż wezwanie do dostarczenia decyzji dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej zwalniającej z zakazów określonych w trybie art. 88l ustawy Prawo wodne, winno nastąpić w trybie art. 64 § 2 K.p.a.
Następnie skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na bezczynność Prezydenta Miasta T., która została odrzucona postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2014r. sygn. akt II SAB/Bd 66/14 z powodu nie wyczerpania środków zaskarżenia tj. nie złożenia zażalenia w trybie art. 37 K.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia.
Wobec powyższego skarżący pismem z dnia 12 września 2014 r. złożył zażalenie.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] uznał zażalenie za nieuzasadnione oraz odmówił wyznaczenia Prezydentowi Miasta T. dodatkowego terminu do załatwienia sprawy.
W uzasadnieniu postanowienia podał, że z przepisu art. 33 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego wynika, że do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7, aktualnym na dzień opracowania projektu; nie dotyczy to uzgodnienia i opiniowania przeprowadzanego w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.
Wojewoda podzielił pogląd prezentowany w jurysdykcji administracyjnej, zgodnie z którym, jeżeli wniosek o wydanie pozwolenia na budowę jest niekompletny pod względem formalno-prawnym, organ powinien wezwać do jego uzupełnienia w trybie art. 64 § 2 K.p.a., natomiast w sytuacji materialno-prawnych braków wniosku powinien być zastosowany art. 35 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane. Jednocześnie wskazał na orzecznictwo, że przepis art. 35 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane odnosi się wyłącznie do wad materialnych przedłożonej przez inwestora dokumentacji, a więc takich, które mogą być sprawdzone i dostrzeżone jedynie na etapie analiz merytorycznych dokonywanych przez organ po wszczęciu postępowania.