Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2016 r. sprawy ze skargi L.C. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. zobowiązuje Prezydenta Miasta [...] do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia [...] października 2015 r. w zakresie punktu 1 i 2 w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, w terminie 14 dni od dnia doręczenie prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi organu, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz K.C. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu [...]2015 r. wpłynęła do Sądu skarga K. C. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w zakresie pełnego rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej z [...]2015r. Zarzucając organowi naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP przez nieudzielenie informacji publicznej, skarżący wniósł o zobowiązanie Prezydenta Miasta [...] do wykonania wniosku o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dnia od dnia doręczenia akt organowi, w zakresie punktu 1 i 2 wniosku z [...]2015r., stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenia organowi grzywny oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.
Skarżący wskazał, że [...]2015r. drogą e-mail zwrócił się do Prezydenta Miasta [...] z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, zawierającym pytania między innymi dotyczące wymaganych prawem kwalifikacji członków rady nadzorczej Spółki [...], której właścicielem jest gmina Miasto [...] (wyższego wykształcenia, złożenia egzaminu w trybie przewidzianym w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji, złożenia przez kandydatów przed objęciem funkcji oświadczenia o możliwości pełnienia funkcji członka rady nadzorczej tzn. o nie podleganiu zakazom i ograniczeniom wynikającym z przepisów prawa oraz wniósł o udostępnienie skand tychże dokumentów.
Skarżący zakwestionował odpowiedź organu, zgodnie z którą wnioskowane dokumenty mają charakter prywatny, zatem nie podlegają udostępnieniu, w oparciu o przepisy prawa. Jego zdaniem udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej powinno podlegać wszystko co znajduje się w posiadaniu organu w aktach postępowania, niezależnie od tego, czy będzie to dokument urzędowy, czy prywatny, mający charakter wewnętrzny lub roboczy. Powołując się na orzecznictwo sadów administracyjnych, podkreślił konieczność jak najszerszego zagwarantowania dostępu do informacji publicznej, zgodnie z art. 61 ust. 2 Konstytucji RP.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta [...] wniósł o jej oddalenie.
Organ stwierdził, że [...]2015r. na adres e-mail skarżącego udzielono informacji publicznej w zakresie określonym we wniosku, wskazując jednocześnie, że wnioskowane dokumenty są dokumentami prywatnymi i nie mogą zostać udostępnione w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej w formie skanów. Organ powołał się na art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o dostępie do informacji publicznej, wskazując, że dokumenty potwierdzające wyższe wykształcenie oraz złożenie egzaminu dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, których Skarb Państwa jest jedynym udziałowcem, oświadczenia składane przez kandydatów o możliwości pełnienia funkcji członka rady nadzorczej nie stanowią informacji publicznej i nie są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Zawierają one ponadto dane teleadresowe, nr PESEL. Zdaniem organu, na tle orzecznictwa sądowoadministracyjnego przymiot informacji publicznej posiadają dokumenty urzędowe organu wytworzone w ramach realizacji powierzonych mu zadań, a więc dokumenty powstałe w związku z prowadzeniem konkretnych spraw. Nie stanowią natomiast informacji publicznej wszelkiego rodzaju dokumenty prywatne, które podmiot prywatny kieruje do organu administracji publicznej. Dokument taki nie staje się dokumentem urzędowym przez sam fakt, że znajduje się w posiadaniu organu. Nie nabierze cech dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy. Wobec uznania, że żądane dokumenty nie stanowią informacji publicznej, organ w formie pisma odmówił ich udostępnienia. Organ nie pozostaje zatem w bezczynności.