Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej W. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części Z.we W.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz - Kremis Sędzia WSA Władysław Kulon - spr. Protokolant sekretarz sądowy Ewa Trojan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi J. T. i B. T. na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części Z.we W. I. stwierdza nieważność § 13 ust. 2 pkt 2 zaskarżonej uchwały; II. dalej idącą skargę oddala; III. zasądza od Gminy W. na rzecz strony skarżącej kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

J. T.i B. T. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na § 2 ust. 2 pkt 1), § 13 ust. 1 pkt 2) i § 13 ust. 2 pkt 2 uchwały Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. (Nr [...]) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części Z. we W. wnosząc o stwierdzenie nieważności przywołanych przepisów oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Kwestionowanej uchwale zarzucono naruszenie:

- art. 140 ustawy Kodeks Cywilny z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1025, dalej k.c.) w zw. z art. 21 ust.1, art. 64 ust. 3, art. 7 Konstytucji RP oraz z art. 3 i 33 o zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U. z 1999, nr 15, poz. 139, dalej u.z.p.), poprzez nadużycie przez organ, przy kształtowaniu treści uchwały władztwa planistycznego wynikającego z przepisów prawa, polegającego na wprowadzeniu bez podstawy prawnej ograniczenia prawa do korzystania z nieruchomości i jej zagospodarowania w § 2 ust. 2 pkt 1) w zw. z § 13 ust. 1 pkt 2) i § 13 ust. 2 pkt 2) uchwały, tj. zakazu przebudowy oraz rozbudowy obiektu historycznego znajdującego się przy ulicy M. K. [...] oraz ustaleniu dla terenu, na którym znajduje się wskazana nieruchomość przeznaczenia podstawowego - zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności w układzie wolnostojącym, szeregowym lub bliźniaczym, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia prawa własności skarżących;

- art. 140 k.c. w zw. z art. 2 i art. 33 u.z.p., poprzez wprowadzenie, bez podstawy prawnej, ograniczenia prawa do korzystania z nieruchomości i jej zagospodarowania polegającego na wprowadzeniu w § 2 ust. 2 pkt 1) w zw. z § 13 ust. 1 pkt 2) i § 13 ust. 2 pkt 2) uchwały, zakazu przebudowy oraz rozbudowy obiektu historycznego znajdującego się przy ulicy M. K. [...] oraz ustalenie dla terenu, na którym znajduje się wskazana nieruchomość przeznaczenia podstawowego - zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności w układzie wolnostojącym, szeregowym lub bliźniaczym, mimo braku takich ograniczeń w przepisach określających sposób kształtowania prawa własności w planach zagospodarowania przestrzennego, co stanowiło nadużycie władztwa planistycznego Rady Miejskiej W.;

- art. 140 k.c. w zw. z art. 39 ustawy - Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U. z 2000 r., Nr 106, poz. 1126), oraz art. 36 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. nr 162, poz. 1568), poprzez wprowadzenie ograniczenia korzystania i zagospodarowania nieruchomości stanowiącej zabytek, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1) w zw. z § 13 ust. 1 pkt 2) i § 13 ust. 2 pkt 2) uchwały ponad te ograniczenia, które wynikają z ochrony zabytków, co stanowi nadużycie władztwa planistycznego przez organ oraz nieuprawnioną ingerencję w prawo własności skarżących;

- art. 18 w zw. z art. 25 u.z.p. poprzez uchwalenie planu miejscowego z pominięciem procedury uchwalania planu miejscowego, wobec braku powtórnego wyłożenia planu miejscowego do publicznego wglądu pomimo zgłoszenia protestów.

Strona 1/10