Przez ustalenie lokalizacji targowiska, o jakim mowa w art. 5 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312, zm. Dz.U. 1990 nr 34 poz. 198/ rozumieć należy po wejściu w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/ ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, które stosownie do art. 39 i art. 40 ust. 3 tej ustawy następuje w drodze decyzji wydawanej przez wójta lub burmistrza. Decyzja ta z zasady powinna wyprzedzać uchwałę rady gminy o utworzeniu targowiska, gdyż urządzenie targowiska w określonym miejscu może być uzależnione od rozstrzygnięć w zakresie warunków zabudowy i zmiany sposobu zagospodarowania terenu.
Wojciech Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 14 października 1997 r. sprawy ze skargi Wojewody w W. na uchwałę Rady Miejskiej B. z dnia 27 maja 1997 r. w przedmiocie lokalizacji targowiska przy ul. K. w B. - 1/ stwierdził nieważność par. 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały; 2/ w powstałej części skargę oddalił.
Działając na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11, art. 18 ust. 1, art. 40 ust. 3 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ oraz art. 4 i art. 5 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 151 ze zm./ Rada Miejska w B. w par. 1 uchwały z 27.V.1997 r. w sprawie lokalizacji targowiska przy ulicy K. w B. postanowiła:
par. 1.1. Poszerza się targowisko miejskie przy ulicy K. w B.
2. Zakres lokalizacji targowiska stanowi załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały.
3. Zatwierdza się regulamin targowiska przy ulicy K., stanowiący załącznik Nr 2 do uchwały.
W par. 2 uchwały jej wykonanie powierzone zostało Zarządowi Miasta.
Zatwierdzony par. 1 ust. 2 uchwały załącznik stanowi mapkę sytuacyjną, na której zakreślone są liniami granice dotychczasowego targowiska, a także obszar targowiska poszerzonego z dokładnie wytyczonymi drogami wewnętrznymi i usytuowaniem 58 pawilonów handlowych, a także projektowanym parkingiem z wyznaczonymi miejscami postojowymi.
W skardze na tę uchwałę Wojewoda w W. wniósł o stwierdzenie nieważności par. 1 ust. 1 i 2 powyższej uchwały. Zdaniem Wojewody w W. poszerzenie targowiska miejskiego o obszar gruntu, który dotychczas przeznaczony był na inne cele, wymaga zmiany planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji administracyjnej o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Zaskarżona uchwała nie może być oceniona jako dokonująca zmiany planu, gdyż jej podjęcie nie było poprzedzone czynnościami przewidzianymi w rozdziale drugim ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./. Ponadto wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji targowiska zastrzeżone jest do właściwości Burmistrza Miasta.
W odpowiedzi na skargę Gmina B. wniosła o oddalenie skargi. Gmina wyjaśniła, że targowisko miejskie przy ulicy K. w B. funkcjonuje od wielu lat i dotychczas obejmowało część handlową oraz parking.
Przy Osiedlu 25-lecia w B. istniało drugie tymczasowe targowisko, które podlegało likwidacji 21.V.1997 r.
Przewidziane w zaskarżonej uchwale poszerzenie targowiska polega w istocie na udostępnieniu dotychczasowego parkingu pod pawilony handlowe, które miały tam być przeniesione z likwidowanego targowiska na Osiedlu 25-lecia.
Tego rodzaju zmiana sposobu wykorzystania miejsc parkingowych przy targowisku na usytuowanie pawilonów handlowych nie stanowi zmiany zagospodarowania terenu, która wymagałaby wydania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania.
Zaskarżone postanowienia uchwały ograniczają się w istocie do wyznaczenia przez Radę Miejską jednego targowiska miejskiego w B. zamiast dwóch, a nie do ustalenia lokalizacji tego targowiska.
Teren dotychczasowego targowiska wraz z istniejącym parkingiem stanowi własność gminy. W załączniku Nr 1 do uchwały przewidziano też wykonanie nowego parkingu na obszarze należącym do Zakładów Drzewnych i w związku z tym wykonanie uchwały powierzono Zarządowi Miasta, który podejmie stosowne działania w celu uzyskania na to zgody użytkownika gruntu.