skarg A. G. i Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Siechnicach w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Siechnice dla obszaru położonego w centrum
Sentencja

Dnia 21 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant Natalia Rusinek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 lutego 2018 r. sprawy ze skarg A. G. i Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Siechnicach z dnia 25 sierpnia 2016 r. nr XXVIII/206/16 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Siechnice dla obszaru położonego w centrum I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr 454/34 w zakresie § 16 ust. 4 pkt 5 lit. d oraz załącznika nr 1 obejmującego teren oznaczony symbolem 4.11MN/U w zakresie ustalenia przebiegu nieprzekraczalnej linii zabudowy; II. stwierdza nieważność § 5 pkt 5 zaskarżonej uchwały we fragmencie "lub w określonych przypadkach stanowią przeznaczenie dominujące"; III. zasądza od Gminy Siechnice na rzecz skarżącego A. G. kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; IV. zasądza od Gminy Siechnice na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/15

Na sesji w dniu 25 sierpnia 2016 r. Rada Miejska w Siechnicach podjęła uchwałę nr XXVI 11/206/16 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Siechnice dla obszaru położonego w centrum.

Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu przez A. G. działającego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U z 2016 r, poz. 446 ze zm - dalej u.s.g.) oraz przez Wojewodę Dolnośląskiego działającego w trybie art. 93 ust. 1 u.s.g. Skarga A. G. zarejestrowana została pod sygn.akt II SA/Wr 849/16 a skarga Wojewody Dolnośląskiego pod sygn. akt II SA/Wr 454/17.

Na rozprawie w dniu 14 listopada 2017 r., działając na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd zarządził połączenie obu tych skarg do wspólnego prowadzenia i rozstrzygnięcia pod sygn. akt II SA/Wr 849/16.

A. G., w imieniu którego działał profesjonalny pełnomocnik, zaskarżył przedmiotową uchwałę w zakresie ustaleń części tekstowej (§16 ust. 4 pkt 5 lit. d: "Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu: ustala się obowiązujące i nieprzekraczalne linie zabudowy, zgodnie z oznaczeniem na rysunku planu, w odległościach 3-6 m od linii rozgraniczających dróg dojazdowych KDD.") oraz odpowiadających im zapisów w załączniku graficznym do tej uchwały w odniesieniu do części terenu oznaczonego symbolem 4.11MN/U, tj. odcinka nieprzekraczalnej linii zabudowy "tnącej" (od strony ul. K.) budynek usytuowany na działce nr 545/34 w Siechnicach.

Zarzucając naruszenie art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji, art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji RP a także art. 1 ust. 2 pkt 7 i art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003.r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 776 z późn. zm. - dalej u.p.z.p.) poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego i pozbawione uzasadnienia prawnego naruszenie przysługującego skarżącemu prawa własności działki nr 545/34 w Siechnicach w ten sposób, że treść ww. uchwały uniemożliwia lub co najmniej utrudnia realizację inwestycji prowadzonej na działce nr 545/34, co do której została wydana decyzja z dnia [...]r. o pozwoleniu na budowę; art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez nierówne traktowanie skarżącego i właścicieli działek sąsiednich, tj. działki nr 545/17, nr 545/14 oraz działki nr 545/15 w Siechnicach, wyrażające się w tym, że w odniesieniu do właścicieli działek nr 545/17, 545/14 oraz 545/15 ustalono przebieg nieprzekraczalnej linii zabudowy po obrysie budynków znajdujących się na tych działkach, a uwagi zgłaszane przez skarżącego w zakresie ustalenia nieprzekraczalnej linii zabudowy po obrysie budynku znajdującego się na działce nr 545/34, nie zostały uwzględnione, skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonym zakresie.

Uzasadniając postawione zarzuty skarżący wyjaśnił, że wraz z J. G. jest właścicielem działki nr 545/34, na której usytuowany jest budynek mieszkalno-usługowy. Z części graficznej uchwały wynika, że nieprzekraczalna linia zabudowy przebiega w odległości 4 m od granicy działki nr 545/34 z ul. K.. Przebieg ten jest taki sam na całej na całej długości granicy działki, niezależnie od tego czy dotyczy części zabudowanej czy niezabudowanej. Tak wytyczona linia zabudowy "przecina" budynek, który jest usytuowany na ww. działce w odległości 3,57 - 3,17m od przedmiotowej granicy. Obecni właściciele zastali taki stan, że ściana budynku wybudowana została w ww. odległościach, nierównolegle do granicy działki. Budynek ten był projektowany i budowany na podstawie warunków technicznych z 1994r. i 1998r. a pomiar odległości budynku od granicy działki, wykonany został do powierzchni drzwi lub okien. Lokalizacja ww. budynku względem granic działki nie uległa zmianie od 2003 roku, co zostało m.in. potwierdzone podczas kontroli z Powiatowego Zakładu Katastralnego we Wrocławiu.

Strona 1/15