Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2015r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu dokonania rozbiórki dwóch tablic reklamowych znajdujących się przy murze oporowym przy cmentarzu oddala skargę.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. decyzją z dnia [...] r. Nr [...], działając na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy prawo budowlane, nakazał inwestorowi firmie [...] dokonać rozbiórki dwóch tablic reklamowych znajdujących się na terenie działki o nr geod. 192 przy murze oporowym przy Cmentarzu Żydowskim przy ul. B. w D.. W uzasadnieniu wyjaśnił, że tablice reklamowe będące przedmiotem postępowania są konstrukcjami wolnostojącymi, w pełni samodzielnymi, niepowiązanymi technicznie ani funkcjonalnie z innymi obiektami budowlanymi, są więc budowlami, a ich wykonanie posiada wszelkie cechy budowy w rozumieniu art. 3 ust. 6 prawa budowlanego, na które potrzebne jest pozwolenie na budowę (art. 28 ust. 1 p.b.). Inwestor nie posiada pozwolenia na budowę przedmiotowych tablic, a ich budowa nastąpiła w ramach samowoli budowlanej. Organ I instancji ustalił także, że budowa tych tablic reklamowych jest niezgodna z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W tych okolicznościach, wobec niespełnienia przesłanki art. 48 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo budowlane, nie ma możliwości zalegalizowania przedmiotowych tablic reklamowych, stąd obowiązkiem organu było wydać nakaz ich rozbiórki.
W odwołaniu od powyższej decyzji, pełnomocnik skarżącej zarzucił naruszenie przepisów procesowych, tj. art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego i prawnego sprawy a w konsekwencji błędne zastosowanie przepisów prawa materialnego, a także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane a w konsekwencji - przy braku ku temu podstaw prawnych i faktycznych - błędne zakwalifikowanie wolnostojącego nośnika reklamowego jako budowli oraz naruszenie art. 48 ust. 1 prawa budowlanego poprzez bezpodstawne uznanie, iż montaż wolnostojących tablic reklamowych daje podstawę do wydania decyzji nakazującej ich rozbiórkę.
D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...]r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję i orzekając o istocie sprawy nakazał J. S. dokonać rozbiórki dwóch tablic reklamowych znajdujących się na terenie działki o nr ew.gr. 192 przy murze oporowym przy Cmentarzu Żydowskim przy ul. B. w D.. W motywach rozstrzygnięcia wskazał, że PINB w D. dokonał oględzin w dniu 17 stycznia 2014 r. na terenie przedmiotowej nieruchomości, podczas których stwierdzono, że przy murze oporowym przy Cmentarzu Żydowskim w D. od strony ul. B. znajdują się dwie tablice reklamowe wolnostojące, postawione bezpośrednio na gruncie i obciążone bloczkami betonowymi, których inwestorem jest firma [...]. Upoważniony przedstawiciel firmy J. P. zeznał do protokołu w dniu 6 maja 2014r., że właścicielem tych tablic jest wymieniona firma, a na ich budowę nie uzyskała pozwolenia na budowę od Starosty D.. Organ ustalił także, że na opisanym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony uchwałą [...] r. Według ustaleń planu teren, na którym zlokalizowano tablice reklamowe oznaczony jest symbolem IKD-G z przeznaczeniem pod ulice klasy głównej. Plan nie dopuszcza na tym terenie wolnostojących trwale związanych z gruntem urządzeń reklamowych, zezwala natomiast na lokalizację małoformatowych, demontowanych reklam na chodnikach (poza strefami widoczności skrzyżowań), o pow. reklamowej nie przekraczającej 1,5 m.