Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji umarzającej postępowanie w sprawie nieprawidłowości w sposobie użytkowania rowu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz - sprawozdawca Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. sprawy ze skargi E. P. na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia .... w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji umarzającej postępowanie w sprawie nieprawidłowości w sposobie użytkowania rowu oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem organ na podstawie art. 134 k.p.a. stwierdził uchybienie przez skarżącą terminu do wniesienia odwołania. Według uzasadnienia doręczenie decyzji nastąpiło w dniu 21 września 2012 r., więc czternastodniowy termin do wniesienia odwołania upływał z dniem 5 października 2012 r. Skarżąca nadała odwołanie w dniu 5 października 2012 r. w niemieckiej placówce pocztowej, zaś przesyłka została przekazana polskiej placówce pocztowej w dniu 8 października

2012 r. Należało przyjąć, że wniesienie odwołania nastąpiło w tej ostatniej dacie (art. 57 § 5 pkt 2 k.p.a. i wyrok II OSK 1101/07), czyli z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 129 § 2 k.p.a.

W skardze do sądu administracyjnego skarżąca nie kwestionując powyższych okoliczności, wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Zarzuciła, że nie została pouczona o treści art. 57 § 5 k.p.a. Pracownicy Starostwa wiedzieli, że skarżąca od 1989 r. mieszka w N.. Nie została również pouczona o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Odnośnie braku pouczeń organ podkreślił, że nie istnieje obowiązek pouczenia o możności domagania się przywrócenia terminu, zaś z akt sprawy nie wynikało, aby skarżąca mieszkała za granicą.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 107 § 1 k.p.a. decyzja powinna zawierać pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, zaś według art. 112 k.p.a. błędne pouczenie nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia. Wydana w nin. sprawie decyzja zawiera pouczenie o terminie wniesienia odwołania, jednak bez pouczenia o treści art. 57 § 5 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego (pkt 2). W ocenie Sądu w ramach obowiązku pouczenia o trybie złożenia odwołania nie mieści się obowiązek pouczenia o sposobie dochowania terminu do tego złożenia. Z ogólnej zasady informowania stron (art. 9 k.p.a.) może wynikać powinność pouczenia strony zamieszkałej stale za granicą o treści art. 57 § 5 k.p.a. Trafnie jednak wskazał organ, że z akt administracyjnych nie wynika okoliczności zamieszkiwania skarżącej stale w N. Skarżąca nie mogła więc skutecznie zarzucić organom braku pouczenia w tym zakresie. Trafnie ponadto wskazał organ, że organy nie mają powinności pouczenia o możności domagania się przywrócenia terminu (por. glosa

W. Tarasa w ST 2011/10/80-84, wyrok I OSK 284/07, IV SA 2028/97). Wnosząc skargę do sądu skarżąca przytoczyła zarzuty zarówno świadczące jej zdaniem o bezzasadności zaskarżonego postanowienia, jak i mające przekonywać o istnieniu podstaw do przywrócenia uchybionego terminu. Przytoczenia te należało ocenić jako dowodzące pozostawania skarżącej w przeświadczeniu, że nie uchybiła terminowi. Wymaga wskazania, że termin przywraca nie sąd, lecz organ odwoławczy na wniosek strony spełniający wymagania z art. 58 § 1 k.p.a. Strona powinna zatem uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie to pewien środek dowodowy, który nie musi spełniać wszystkich formalnych wymogów dowodu. O ile skarżąca twierdzi, że pracownicy I instancji wiedzieli o jej pobycie za granicą, to powinna to twierdzenie uprawdopodobnić, czyli wykazać poprzez powołanie dowodu. Wniosek o przywrócenie terminu należy złożyć w terminie siedmiu dni. O ile skarżąca nie złoży skargi kasacyjnej od nin. wyroku, powinna wnieść o przywrócenie terminu w terminie siedmiu dni od nabrania przeświadczenia, że uchybiła terminowi do złożenia odwołania. Nastąpi to więc z dniem uprawomocnienia się nin. wyroku. Oceny te powinien uznać za wiążące (art. 153 p.p.s.a) organ przy badaniu dochowania terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu (art. 58 § 2 k.p.a.).

Wobec braku naruszenia przez organ art. 134 k.p.a., należało skargę oddalić

(art. 151 p.p.s.a.).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska