Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon (sprawozdawca) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. spraw ze skarg A. sp. z o.o. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych w obrębie [...] I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 6 ust. 12 pkt 9 lit. a oraz § 8 ust. 2 i ust. 3 we fragmencie "oraz nie jonizującego promieniowania elektromagnetycznego"; II. zasądza od Gminy W. na rzecz strony skarżącej kwotę 1201 złotych (słownie: jeden tysiąc dwieście jeden złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie.
Na sesji w dniu [...] r. Rada Gminy W. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego terenów w obrębie [...] Gmina W.. Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wywiodła A. Sp. z o.o. czyniąc względem oprotestowanej uchwały zarzut naruszenia następujących przepisów prawa materialnego:
- art. 46 ust. 1 w zw. z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (dalej - ustawy o wspieraniu) poprzez ich niezastosowanie i pozostawienie w obrocie prawnym § 5 ust. 1 pkt 6 lit. a), § 5 ust. 2 pkt 7, § 5 ust. 3 pkt 5 lit. a), § 5 ust. 6 pkt 3 lit. a), § 5 ust. 7 pkt 3 lit. a), § 5 ust. 11 pkt 5 lit. a), § 8 pkt 2 i 3, § 9 ust. 1 pkt 2 lit. n), § 9 ust. 2 pkt 2 lit. v) mpzp, które wprowadzając bezwzględne ograniczenia wysokości zabudowy na niemalże całym obszarze mpzp oraz zakaz lokalizowania inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko, nawet gdyby takie inwestycje mogły być lokalizowane na podstawie odrębnych przepisów z zakresu ochrony środowiska, co oznacza w praktyce uniemożliwienie lokalizowania niezbędnych urządzeń telekomunikacyjnych, w sposób rażący naruszają wyżej wskazane przepisy ustawy o wspieraniu,
- art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej - ustawa o pizp) oraz art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt. 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt. 10 ustawy o pizp, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i utrzymanie skarżonych postanowień mpzp, z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej, dotyczących zasad tworzenia aktów prawa miejscowego oraz pominięciem intencji ustawodawcy dotyczących znaczenia infrastruktury telekomunikacyjnej dla społeczności lokalnych,
- art. 15 ust. 2 pkt. 3 ustawy o pizp w związku z art. 71 - 87 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (dalej ustawy o udostępnianiu), art. 72 ust. 1 pkt 6, 75-76, 122a, 152, 330, 338a, 342 oraz 365 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska oraz art. 46 ust. 1 i 2 ustawy o wspieraniu, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uchwalenie oraz utrzymywanie w mocy skarżonych postanowień § 8 pkt 2 i 3 mpzp, wprowadzających zakaz lokalizowania na całym obszarze objętym mpzp "przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko" o uciążliwości przekraczającej granice własności działki, na której przedsięwzięcie jest realizowane, które nie są konieczne dla zapewnienia ochrony środowiska, zbędne w świetle kompetencji posiadanych przez organy ochrony środowiska, ograniczają kompetencje tychże organów wynikające z ustawy o udostępnianiu oraz ustawy Prawo ochrony środowiska, a nadto są sprzeczne z ww. przepisami ustawy o wspieraniu,
- art. 15 ust. 2 pkt. 4 ustawy o pizp w związku art. 7 pkt 4 oraz art. 19 ust. 3 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uchwalenie oraz utrzymywanie w mocy skarżonych postanowień § 9 ust. 1 pkt 2 lit. n) oraz § 9 ust. 2 pkt 2 lit. v) mpzp, wprowadzających ograniczenia i zakazy mające na celu ochronę znajdujących się na obszarze mpzp zabytków, które są niezgodne z ww. przepisem ustawy o wspieraniu, nie są konieczne dla zapewnienia ochrony zabytków, a nadto zbędne w świetle kompetencji posiadanych przez organy ochrony konserwatorskiej oraz ograniczające kompetencje tychże organów wynikające z ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.