Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy L. P. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu działek nr 55, 56, 63/1, 63/2, 63/3, 64, 66/1, 264D i 265D w obrębie wsi G. w gminie L. P.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Halina Kremis /sprawozdawca/ Sędzia WSA - Olga Białek Sędzia WSA - Władysław Kulon Protokolant - Magda Minkisiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi S. A. na uchwałę Rady Gminy L. P. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu działek nr 55, 56, 63/1, 63/2, 63/3, 64, 66/1, 264D i 265D w obrębie wsi G. w gminie L. P. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Uchwałą z dnia [...] r. Nr [...] Rada Gminy L. P. uchwaliła zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu działek nr 55, 56, 63/1, 63/2, 63/3, 64, 66/1, 264D i 265D w obrębie wsi G. w gminie L. P.. W rozdziale 3 "przepisy końcowe" w § 15 ustalono stawkę pro-centową, służącą naliczaniu jednorazowej opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4, pobieranej przy sprzedaży nieruchomości, związanej ze wzrostem jej wartości w wyniku uchwalenia planu, w wysokości 30 %, z dniem wejścia w życie niniejszej uchwały.

Po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, skargę na tę uchwalę do sądu administracyjnego złożył S. A.. W skardze napisał, że zaskarża ją w zakresie poziomu opłaty "planistycznej" w maksymalnie dopuszczalnej ustawowo wysokości tj. 30 % wzrostu wartości nieruchomości. Skarżący stwierdza, że określenie wysokości renty planistycznej na poziomie 30 % narusza interes prawny skarżącego i innych właścicieli nieruchomości, jest zawyżone i nieadekwatne w stosunku do opłat planistycznych, którymi obciążani są właściciele nieruchomości w innych gminach powiatu l., w tym w gminach mających podobne położenie i infrastrukturę oraz obrót rynkowy. Dla przykładu skarżący podaje, ze najwyższa opłata z tego tytułu w Gminie K. wynosi 15 % wzrostu wartości nieruchomości, mimo że gmina ta posiada największe w Powiecie L. walory inwestycyjne. Skarżący ma interes prawny w zaskarżeniu uchwały, albowiem decyzją z dnia [...] r. Wójt Gminy L. P. ustalił jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości dla działki niezabudowanej, położonej w obrębie G., oznaczonej numerem geodezyjnym [...],o pow.0,8705 ha, na kwotę 39720,00zł.

W doręczonej sądowi odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i wskazał, że Rada Gminy L. P. przy uchwaleniu kwestionowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak i innych planów przyjęła maksymalną 30 % stawkę jednorazowej opłaty planistycznej, wynikającej z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, bowiem na etapie opracowywania planów nikt nie zgłosił żadnych uwag do projektu planu, a w siedzibie urzędu gminy przeprowadzono w dniu 10 marca dyskusję publiczną. Nadto dochody z opłaty planistycznej są dochodami własnymi gminy, a ustalenie tzw. Renty planistycznej jest obowiązkowe przy uchwalaniu planów zagospodarowania przestrzennego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:

Skarga okazała się nieuzasadniona.

Podstawę wniesienia skargi stanowił przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 mar-ca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r., Nr 141, poz. 1591 ze zm.). Stosownie do jego treści każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Czyli, legitymację do zaskarżenia uchwały rady gminy posiada podmiot, który wykaże, że kwestionowana uchwała narusza jego indywidualny interes prawny. W konsekwencji sąd, w sprawie w której przedmiotem zaskarżenia jest uchwała podjęta w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego gminy, musi najpierw ocenić czy warunki formalne skargi (termin jej wniesienia, złożenie wezwania do usunięcia naruszenia prawa) zostały spełnione, (co - w niniejszej sprawie -zostało pozytywnie zweryfikowane), a w następnie rozważyć czy zapisy zaskarżonego planu naruszają interes prawny strony skarżącej. Dopiero wobec ustalenia, że zachodzą podstawy do przyjęcia, iż unormowania planu naruszają interes prawny skarżącego, zadaniem sądu administracyjnego jest przystąpienie do merytorycznego rozpoznania sprawy tj. rozważenie i ocena czy naruszenie interesu ma charakter legalny tj. czy nastąpiło w granicach dopuszczonych przez obowiązujące prawo, czy też narusza obowiązujący porządek prawny. Oznacza to, że samo stwierdzenie, iż uchwała narusza interes prawny skarżącego może prowadzić do oddalenia skargi gdy zostanie ustalone, iż naruszenie to pozostaje w zgodzie z obowiązującym prawem.

Strona 1/3