Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA - Ireneusz Dukiel, Sędzia NSA - Andrzej Wawrzyniak, , Protokolant asystent sędziego - Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi K. na uchwałę Rady Gminy w M. z dnia ... w przedmiocie odmowy zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oddala skargę.
Zaskarżoną uchwałą organ na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. (Dz.U. z 2013 r., poz. 594) oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2011 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków w związku z art. 23, art. 25 i art. 27 tej ustawy i § 6, 7 i 19 rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28.06.2016 r. w sprawie określenia taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz.U. Nr 127, poz. 886) odmówił zatwierdzenia taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków realizowanych przez skarżącego - K. przedłożonych na podstawie wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. Uchwała zawiera obszerne, pisemne uzasadnienie. Według jego treści wniosek przedsiębiorstwa dotyczył okresu od dnia 5 lipca 2014 r. do dnia 4 lipca 2015 r. W zakresie amortyzacji wniosek zawierał zdanie "koszty amortyzacji oszacowano na podstawie stawek, zgodnie z przyjętym przez spółkę na rok obowiązywania nowych taryf planem amortyzacji". Wniosek został negatywnie zweryfikowany przez Wójta i w dniu 28 maja 2014 r. przekazany do Rady z projektem uchwały o odmowie zatwierdzenia taryf.
Rada dostrzegła znaczny wzrost cen taryfowych wywołany zmianą zasad wliczania kosztów amortyzacji. W ocenie Rady wniosek został opracowany niezgodnie z zasadami określonymi w art. 23 i art. 25 powołanej ustawy oraz z wskazanymi przepisami rozporządzenia (§ 6 pkt 1a i § 7) poprzez wliczenie do kosztów świadczenia usług wodociągowych i kanalizacyjnych amortyzacji w wysokości nie pomniejszonej o taką ich część, która jest równa kwotowo otrzymanej dotacji. W tym zakresie bowiem amortyzacja nie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów. Kolejno omówiono treść powołanych przepisów. W ocenie Rady do sposobu i wysokości amortyzacji i jej uwzględnienia w kosztach przedsiębiorstwa ujmowanych w taryfach należy stosować ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397). Kolejno przytoczono wypowiedzi na temat znaczenia uzyskania środków trwałych z dotacji, wyrażone w piśmiennictwie z zakresu prawa podatkowego (Przegląd Podatku Dochodowego Nr 15 z dnia 1.08.2010 r.) i interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20.04.2012 r. IPTB 3/423-26/12-4/GG.
Skoro według § 7 ust. 4 cyt. rozporządzenia koszty świadczenia usług obejmują koszty inwestycji finansowych ze środków własnych, do których nie zalicza się dotacji, zaś odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów do wysokości dotacji, to przedsiębiorstwo nie może ująć w kosztach zawartych w taryfie wartości pokrytej dotacją. Oznaczało by to przenoszenie na odbiorców usług kosztów nieuzasadnionych. Rada przytoczyła ponadto obszerne fragmenty uzasadnienia wyroku II SA/Wr 69/14 wydanego w takiej samej sprawie.
W dniu 21 lipca 2014 r. skarżący powołując art. 101 u.s.g. wezwał Radę do usunięcia naruszenia prawa przedmiotowego, wymieniając jako naruszone przepisy powołane w uchwale, więc art. 23 i art. 25 ustawy oraz § 6 pkt 1 a i § 7 rozporządzenia. Według skarżącego przedsiębiorstwo w sposób prawidłowy zaliczyło do kosztów świadczenia usług amortyzację bilansową, tj. w pełnej wysokości niezależnie od źródeł finansowania nakładów na wytworzenie środka trwałego. Nie było uzasadnione powołanie się w uchwale na zasady prawa podatkowego, gdyż jedynie istotna jest ustawa o rachunkowości. Amortyzacja jest wartością odtworzeniową zużywających się środków trwałych. Rozporządzenie nakazuje stosować ewidencję księgową kosztów sporządzoną zgodnie z przepisami o rachunkowości.