Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody D. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego od decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę instalacji mechaniczno
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi S. na decyzję Wojewody D. z dnia ... w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego od decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę instalacji mechaniczno-biologicznej przetwarzania odpadów komunalnych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją organ na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 umorzył postępowanie odwoławcze. Według uzasadnienia postępowanie toczyło się w sprawie pozwolenia na budowę instalacji mechaniczno- biologicznej przetwarzania odpadów komunalnych. W postępowaniu tym starosta postanowieniem z dnia 10 czerwca 2014 r. dopuścił skarżące stowarzyszenie do udziału w postępowaniu. Jednak jak wskazał organ, w postępowaniu zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane nie stosował się art. 31 k.p.a. Nie zachodził wyjątek przewidziany w art. 28 ust. 4 p.b., gdyż w postępowaniu nie był wymagany udział społeczeństwa (ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Dz. U. z 2013 r., poz. 1235). Organ powołał art. 3 ust. 1 pkt 8, art. 44, art. 61 ust. 1 i art. 88 ust. 1 tej ustawy. W nin. sprawie nie stwierdzono konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, nie został złożony wniosek z art. 88 ust. 1 ustawy, zaś we wniosku inwestora nie stwierdzono zmian względem wymagań decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W decyzji środowiskowej z dnia 16 września 2013 r. nie został nałożony obowiązek przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania na środowisko w ramach nin. postępowania. Postępowanie to nie wymagało więc udziału społeczeństwa (por. wyrok II OSK 1085/11). Postanowienie o dopuszczeniu skarżącego nie miało więc uzasadnionych podstaw. Nie wiąże ono jednak organu odwoławczego, który samodzielnie bada legitymację procesową wnoszącego odwołanie. Skoro skarżącemu nie przysługuje status podmiotu na prawach strony, a więc i prawo złożenia odwołania, to należało postępowanie odwoławcze umorzyć.

W skardze do sądu administracyjnego skarżące stowarzyszenie zarzuciło naruszenie art. 138 § 1 pkt 3, art. 7 i art. 77, art. 15 i art. 8 k.p.a. oraz wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu skarżący powołał orzecznictwo sądowe na temat przysługiwania odwołania podmiotowi uznanemu za stronę w pierwszej instancji i będącemu adresatem decyzji. Odnosi się ono do sytuacji skarżącego w nin. postępowaniu. Skarżący podniósł, że niezależnie od tego, czy został uznany za stronę przez organ, organ miał obowiązek rozpoznać sprawę merytorycznie. Naruszona została zasada dwuinstancyjności, gdyż odmowa dopuszczenia do udziału w sprawie jest zaskarżalna, zaś skarżącego pozbawiono uprawnienia do kontroli zasadności odmowy uznania go za stronę na etapie postępowania odwoławczego. Sama możność wniesienia skargi nie realizuje postulatu dwuinstancyjności. Zmiana stanowiska w kwestii uprawnień skarżącego w takich samych okolicznościach faktycznych i prawnych narusza zasadę z art. 8 k.p.a. Skarżący jako strona formalna był uprawniony do złożenia odwołania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie w oparciu o dotychczasową argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Strona 1/4