Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie Sędzia NSA Halina Kremis (spr.) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 października 2013 r. sprawy ze skargi Gminy W. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oddala skargę.
Wojewoda D. postanowieniem [...] z dnia [...] r., wydanym na podstawie art. 134 w związku z art. 144 kpa stwierdził niedopuszczalność zażalenia Gminy W., na postanowienie Starosty Ś. z dnia [...] r., znak [...] o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości gruntowej położonej we W., oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 11/7, 11/8, 11/9, 11/10, 11/11, 11/12, 11/13, 12/2, 12/3, 1214, 12/6, 12/7 oraz 12/8, AM 26, obręb J., o łącznej powierzchni 4,9894 ha.
Na uzasadnienie organ wskazał, że pismem z dnia 21 lutego 2013 r. Gmina W., reprezentowana przez r.pr. M. J., wystąpiła do Starosty Ś. z wnioskiem o zawieszenie postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu opisanej w sentencji nieruchomości. Motywując zasadność wniosku, strona wyjaśniła, że konieczność zawieszenia postępowania wynika z faktu, iż rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, tj. rozpatrzenia przez Trybunał Konstytucyjny sprawy o sygnaturze P 38/11.
Postanowieniem z dnia 28 marca 2013 r. działając na podstawie przepisów art. 149 § 3 oraz art. 123 § 1 i § 2 kpa -starosta odmówił zawieszenia postępowania. W przepisanym prawem terminie, od powołanego rozstrzygnięcia zażalenie złożyła Gmina W..
Wojewoda D. wskazał, że dopuszczalność zażalenia jest określana przesłankami podmiotowymi i przedmiotowymi. Przesłanki podmiotowe dotyczą złożenia zażalenia przez legitymowany podmiot, przesłanki przedmiotowe natomiast odnoszą się do wniesienia zażalenia na orzeczenie, którego zaskarżenie przewidują przepisy prawa. W związku z tym ustalenie przez organ wyższego stopnia, iż wniesiono zażalenie na postanowienie, w stosunku do którego przepisy nie przewidują takiej możliwości, nakłada na tenże organ obowiązek stwierdzenia, w formie postanowienia, jego niedopuszczalności, nie zezwalając na przystąpienie do merytorycznej oceny zaskarżonego postanowienia (por. wyrok NSA z dnia 30 marca 2011 r., znak II OSK 29/11, LEX nr 992535; a akże wyroki WSA w Łodzi: z dnia 14 marca 2011 r., znak II SA/Łd 1299/10, LEX nr 994145; oraz z dnia 21 lutego 2012 r., znak II SA/Łd 1095/11, LEX nr 1121609).
W świetle powyższego wojewoda doszedł do przekonania, że w rozpatrywanej sprawie nie występuje przesłanka przedmiotowa warunkująca dopuszczalność złożenia zażalenia na postanowienie Starosty Ś. z dnia [...] r. odmawiające zawieszenia postępowania w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Otóż, zgodnie z art. 141 § 1 kpa, na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi. Przepis art. 101 § 3 kpa do dnia 10 kwietnia 2011 r. obowiązywał w brzmieniu: "Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy stronie zażalenie". Wobec takiego brzmienia tego przepisu przyjmowano, że zażalenie przysługuje na wszystkie cztery rodzaje postanowień w przedmiocie zawieszenia, tj. na postanowienie o zawieszeniu postępowania, odmowie zawieszenia postępowania, podjęciu postępowania jak i odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.