Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon - spr. Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant asystent sędziego Malwina Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia Ekologicznego O. w Ś. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie samowolnej budowy stacji bazowej telefonii komórkowej na dachu wieżowca oddala skargę.
Sąd przyjął następujący stan faktyczny sprawy:
Sprawa związana ze stacją bazową telefonii komórkowej na dachu wieżowca przy ul. Z. nr [...]-[...] w Ś. była już przedmiotem skargi rozpoznawanej przez tutejszy Sąd. Stan faktyczny związany z postępowaniem prowadzonym przez organy nadzoru budowlanego przedstawiał się następująco.
Pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. Stowarzyszenie Ekologiczne "O." z/s w Ś. wystąpiło o rozbiórkę nielegalnie, jego zdaniem, zbudowanej stacji bazowej telefonii komórkowej na dachu wieżowca przy ul. Z. nr [...] -[...] w Ś.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś. wszczął postępowanie, na wniosek Stowarzyszenia Ekologicznego "O." w sprawie samowolnie wykonanej przez Spółkę z o.o. [...] stacji bazowej telefonii komórkowej na dachu wieżowca przy ul. Z. w Ś. oraz jednocześnie wskazał na podstawie art. 77 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.), o wykorzystaniu jako dowodu w niniejszym postępowaniu materiału dowodowego zgromadzonego podczas wcześniejszego postępowania wyjaśniającego.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] organ I instancji umorzył postępowanie w ww. sprawie. Organ nadzoru budowlanego wyjaśnił, że wysokość zainstalowanych urządzeń na dachu budynku wynosi 2,45 m. a inwestor legitymuje się umową najmu części dachu zawartą w dniu 24 września 2008 r. ze Wspólnotą Mieszkaniową. Stwierdzono także, na podstawie przedłożonej przez inwestora "Analizy rozkładu pól elekromagnetycznych" z października 2008 r., iż przedmiotowa inwestycja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko i nie wymaga raportu o oddziaływaniu na środowisko. Autor ww. opracowania we wnioskach końcowych wskazał także, że wariant techniczny i lokalizacyjny zaproponowany przez inwestora umożliwi spełnienie wymagań z zakresu ochrony środowiska, a w szczególności zapewni dostateczny poziom ochrony ludzi i środowiska przed elekromagnetycznym promieniowaniem niejonizującym. Ponadto wykonane w dniu 14 maja 2009 r. sprawozdanie z pomiarów pól elektromagnetycznych z zakresu 80MHz - 60 GHz wskazuje, że na terenie otaczającym instalacje stacji bazowej [...] nie występują natężenia pól elektromagnetycznych przekraczające wartości graniczne dostępu dla ludności.
Organ I instancji podkreślił ponadto, że zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U., Nr 243, poz. 1623 ze zm.), pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń na obiektach budowlanych. Jednakże instalowanie urządzeń o wysokości powyżej 3 m na obiektach budowlanych wymaga, stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b Prawa budowlanego, zgłoszenia właściwemu organowi. Ponieważ zainstalowane urządzenia wystają ponad dach na wysokość 2,45 m, to ich instalacja nie wymagała ani dokonania zgłoszenia ani uzyskania pozwolenia na budowę.