Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Domaniów, w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Domaniów w roku, 2015, , stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości;, zasądza od Gminy Domaniów na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów, postępowania.,
Sentencja

| | | Sygn. akt IISA/Wr 600/15, , [pic], WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , Dnia 3 listopada 2015 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, , Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Siedlecka, Sędzia WSA - Władysław Kulon /sprawozdawca/, Sędzia NSA - Zygmunt Wiśniewski, , Protokolant starszy sekretarz sądowy - Magda Minkisiewicz, , po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r., sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego, na uchwałę Rady Gminy Domaniów, z dnia 24 kwietnia 2015 r. Nr VI/33/15, w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Domaniów w roku, 2015, , stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości;, zasądza od Gminy Domaniów na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów, postępowania.,

Uzasadnienie strona 1/9

Na sesji w dniu 24 kwietnia 2015 r. Rada Gminy Domaniów podjęła uchwałę nr VI/33/15 w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Domaniów w roku 2015.

Na powyższą uchwałę, wskazując na art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wywiódł Wojewoda Dolnośląski, który wniósł o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarżący zarzucił Radzie Gminy Domaniów przy podejmowaniu przedmiotowej uchwały istotne naruszenie:

- art. 11a ust. 2 pkt 1 i ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856) w zw. z art. 7 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r., nr 78, poz. 483) poprzez nieuregulowanie wszystkich elementów Programu tj. braku wskazania w Programie schroniska dla zwierząt bezdomnych oraz nieokreśleniu sposobu wydatkowania środków przeznaczonych na realizację Programu, a zatem niewypełnienie kompetencji ustawowej,

- art. 30 ust. 2 pkt 2 i art. 33 ust. 2,3,5 ustawy o samorządzie gminnym poprzez nałożenie na pracowników Urzędu Gminy obowiązków określonych w Programie, podczas gdy nakładanie obowiązków na pracowników należy do wyłącznej kompetencji Wójta Gminy,

- art. 11a ust. 2 pkt 8 ustawy poprzez ograniczenie realizacji całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt wyłącznie do zwierząt bezdomnych, podczas gdy przepis ustawy wskazuje, iż program powinien wskazać realizację tej opieki wobec wszystkich zwierząt w tym posiadających właściciela oraz zwierząt dzikich, co stanowi przekroczenie kompetencji ustawowej,

- art. 11a ust. 1 i ust. 2 pkt 6 poprzez ograniczenie usypiania ślepych miotów jedynie do zwierząt bezdomnych umieszczonych w schronisku dla bezdomnych zwierząt lub przytulisku, podczas gdy przepis ustawowy nie wprowadza takiego ograniczenia, co stanowi przekroczenie udzielonego Radzie upoważnienia,

- art. 51 ust. 1 Konstytucji i art. 23 ust. 1 pkt 2 i pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych poprzez wprowadzenie obowiązku znakowania zwierząt, co łączy się z ujawnieniem danych osobowych, podczas gdy obowiązek ujawnienia danych osobowych może wynikać z przepisów rangi ustawowej, co stanowi przekroczenie udzielonego Radzie upoważnienia.

Uzasadniając wnioski skargi Wojewoda Dolnośląski w pierwszym rzędzie zauważył, że mimo stwierdzenia podjęcia przedmiotowej uchwały z naruszeniem wskazanych przepisów upłynął już termin, o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym pozwalający na wydanie przez niego orzeczenia we własnym zakresie o nieważności przedmiotowej uchwały. Następnie szczegółowo przedstawiono w skardze uzasadnienie podniesionych we wstępnej części skargi zarzutów.

Precyzując zapisy uchwały sprzeczne z obowiązującymi przepisami skarżący wskazał, że podstawę prawną do podjęcia przedmiotowej uchwały stanowi art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt. Zgodnie z jego treścią rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11a ust. 1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Artykuł 11a ust. 2 wskazuje elementy przedmiotowe Programu. Zgodnie z jego treścią program obejmuje:

Strona 1/9