Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej Bielawy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulic Wojska Polskiego i Parkowej w Bielawie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Władysław Kulon Sędziowie Sędzia WSA Olga Białek (sprawozdawca) Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Bielawy z dnia 29 kwietnia 2015 r. nr 8/60/15 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulic Wojska Polskiego i Parkowej w Bielawie oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewoda Dolnośląski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej Bielawy Nr 8/60/15 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulic Wojska Polskiego i Parkowej w Bielawie.

Organ nadzoru zaskarżając powyższą uchwałę, zarzucił Radzie Miejskiej brak prawidłowej realizacji upoważnienia ustawowego w zakresie wyznaczenia liczby miejsc parkingowych przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Podnosząc powyższy zarzut skarżący organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości oraz o zasądzenie należnych kosztów postępowania.

Wyjaśnienia i uzasadnienia podniesionych przez organ nadzoru zarzutów zawiera uzasadnienie do skargi, w którym na wstępie zauważono, że w § 11 ust. 3 uchwały Rada dopuściła lokalizację miejsc parkingowych, w tym miejsc do parkowania samochodów wyposażonych w karę parkingową: 1) na terenach dróg publicznych, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych; 2) na terenach, na których dopuszczono je w rozdziale 2. Z kolei w ust. 4 tego paragrafu ustalono, że w obrębie działek przeznaczonych pod zabudowę ustala się następujące minimalne wskaźniki miejsc parkingowych dla pojazdów samochodowych: 1) 1 miejsce postojowe na każde 40 m2 powierzchni użytkowej w nowych lokalach usługowych; 2) 1 miejsce parkingowe na każde 2 stanowiska pracy w nowych obiektach produkcyjnych; 3) 2 miejsca parkingowe na jedno nowe mieszkanie. Wojewoda wskazał, że powyższe przepisy uchwały znajdują podstawę w art. 15 ust. 2 pkt 6 uchwały z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 ze zm.) - dalej: "u.p.z.p.", zgodnie z którym, w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów. Zauważono, że przepis art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. został zmieniony na mocy art. 5 ustawy z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1446). Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. sprzed nowelizacji w planie miejscowym określało się obowiązkowo minimalną liczbę miejsc do parkowania. Zatem wykładania celowościowa w powiązaniu z wykładnią historyczną art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. nie może pozostawiać wątpliwości co do zamiaru ustawodawcy aby w obecnym stanie prawnym w planie miejscowym określona została zarówno minimalna liczba miejsc do parkowania, tzw. ogólna, jak i minimalna liczba miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Według organu nadzoru należy mieć również na uwadze, że zmiana dokonana przez ustawodawcę w sposób jednoznaczny ustala, że minimalna liczba miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingowa powinna zostać ustalona w ramach ustaleń ogólnej minimalnej liczby miejsc do parkowania. Z kolei wymóg określenia minimalnej liczby miejsc do parkowania wynikający z art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. należy odnieść do każdego z przeznaczeń terenów ujętych w planie miejscowym (w ramach faktycznych potrzeb ich ustalenia). Według organu nadzoru powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach WSA we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 61/15 i z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 133/15. W przekonaniu organu nadzoru, o ile Rada ustalając minimalną liczbę miejsc postojowych dokonała ich ustalenia co do konkretnych przeznaczeń terenów (§ 11 ust. 4 uchwały), to w zakresie obowiązku ustalenia w ramach tej minimalnej liczby również miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, Rada ograniczyła się w § 11 ust. 3 uchwały do dopuszczenia lokalizacji miejsc parkingowych, w tym miejsc do parkowania samochodów wyposażonych w kartę parkingową. Zgodnie z przepisem art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 460) dalej: "u.d.p." - organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach wyznaczając miejsca przeznaczone na postój pojazdów wyznacza stanowiska postojowe dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, zwaną dalej "kartą parkingową": 1) na drogach publicznych; 2) w strefach zamieszkania, o których mowa w art. 2 pkt 16 ustawy Prawo o ruchu drogowym; 3) w strefach ruchu, o których mowa w art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym. Na podstawie art. 12a ust. 2 u.d.p. stanowiska postojowe, o których mowa w ust. 1, w miejscu przeznaczonym na postój pojazdów wyznacza się w liczbie nie mniejszej niż: 1) 1 stanowisko - jeżeli liczba stanowisk wynosi 6-15; 2) 2 stanowiska - jeżeli liczba stanowisk wynosi 16-40; 3) 3 stanowiska - jeżeli liczba stanowisk wynosi 41-100; 4) 4% ogólnej liczby stanowisk jeżeli ogólna liczba stanowisk wynosi więcej niż 100. W ocenie organu nadzoru, przy tak ukształtowanych regulacjach dotyczących wymogu ustalenia minimalnej liczby miejsc do parkowania w tym miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, nie jest możliwe ustalenie konkretnej liczby miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową w odniesieniu do poszczególnych terenów objętych planem miejscowym, na których dopuszcza się lokalizację miejsc parkingowych.

Strona 1/7