Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 października 2015r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Stronie Śląskie z dnia 26 stycznia 2015 r. nr IV/20/15 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego we wsi Stary Gierałtów - gmina Stronie Śląskie I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. zasądza od Gminy Stronie Śląskie na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda Dolnośląski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej Stronia Śląskiego Nr IV/20/2015 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego we wsi Stary Gierałtów - gmina Stronie Śląskie.
Organ nadzoru zaskarżając powyższą uchwałę i formułując zarzuty odnoszące się do naruszenia zasad sporządzania planu, zarzucił Radzie Miejskiej podjęcie:
- § 7 pkt 1 lit. m uchwały z istotnym naruszeniem art. 28 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 z późn. zm.) - zwaną dalej "u.p.z.p.", poprzez brak prawidłowej realizacji upoważnienia ustawowego w zakresie wyznaczania liczby miejsc parkingowych przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową;
- § 11 ust. 3 we fragmencie: "od właściciela nieruchomości" ze względu na naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 12 i art. 36 ust. 4 u.p.z.p.
Podnosząc powyższe zarzuty skarżący organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości oraz o zasądzenie należnych kosztów postępowania.
Wyjaśnienia i uzasadnienia podniesionych przez organ nadzoru zarzutów zawiera obszerne uzasadnienie do skargi, w którym na wstępie zauważono, że mocą § 7 pkt 1 lit. m uchwały w ramach ustaleń dotyczących parkowania pojazdów Rada Miejska Stronia Śląskiego postanowiła, że: "miejsca do parkowania (terenowe) dla samochodów w granicach poszczególnych działek dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na budynek mieszkalny minimum 2 miejsca do parkowania w granicach działki, dla zabudowy mieszkalno-usługowej minimum 4 miejsca do parkowania w granicach działki". Przytaczając zaskarżony przepis uchwały organ nadzoru powołał się na treść regulacji zawartej w art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. oraz w art. 12a ustawy o drogach publicznych. Wyjaśniono, że art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. został zmieniony na mocy art. 5 ustawy z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1446), zaś przepis art. 12a ustawy o drogach publicznych został dodany do ustawy na mocy art. 3 pkt 1 tejże ustawy nowelizującej. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy sprzed nowelizacji, w planie miejscowym określało się obowiązkowo jedynie minimalną liczbę miejsc do parkowania. Według organu nadzoru, wykładania celowościowa w powiązaniu z wykładnią historyczną art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. nie pozostawia wątpliwości co do zamiaru ustawodawcy aby w planie miejscowym określona została zarówno minimalna liczba miejsc do parkowania tzw. ogólna, jak i minimalna liczba miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Przepis art. 15 ust. 2 u.p.z.p. wyznacza tym samym zakres planu miejscowego, a jednym z jego obowiązkowych elementów jest określenie minimalnej liczby miejsc do parkowania w tym miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. W przekonaniu organu nadzoru, brzmienie art. 15 ust. 2 u.p.z.p. determinuje treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też do zrealizowania kompetencji określonej w wymienionych przepisach dochodzi tylko w przypadku, gdy akt rady gminy reguluje wszystkie zagadnienia wymienione w art. 15 ust. 2 u.p.z.p. Przepis art. 15 ust. 2 pkt 6 zawiera bowiem obowiązek, a nie uprawnienie. Tym samym realizacja miejsc postojowych winna być dokonana w oparciu o wskaźniki określone w planie miejscowym - określenie liczby miejsc postojowych do parkowania pojazdów w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. W ocenie organu nadzoru ustawodawca nie przewidział żadnego odstępstwa w powyższym zakresie. Oznacza to, że rada gminy każdorazowo jest obowiązana do ustalenia minimalnej liczby miejsc do parkowania w tym miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Ustawa nie dokonuje żadnych odstępstw od generalnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. Jednocześnie podkreślono, że na podstawie art. 8 ustawy zmieniającej, organ uchwałodawczy z mocy prawa związany jest zmianą wprowadzoną art. 5 tej ustawy, która to zmiana weszła w życie z dniem 1 lipca 2014 r. W niniejszej sprawie zatem zastosowanie miały przepisy zmieniające, ponieważ z dokumentacji planistycznej do uchwały wynika, że w prasie miejscowej ogłoszenie Burmistrza informujące o wyłożeniu do publicznego wglądu projektów planów terenów położonych we Wsi Stary Gierałtów, Gmina Stronie Śląskie wraz z prognozą oddziaływania na środowisko opublikowano na stronie 19 tygodnika Euroregio Glacensis nr 41/866 (8 -14 października 2014 r.), tym samym po wejściu w życie art. 5 ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. Oznacza to, że organ samorządowy zobowiązany był dostosować postanowienia projektowanego planu do zmienionych wymogów.