Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spraw.) Sędziowie NSA Julia Szczygielska WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 września 2006 r. sprawy ze skargi A Spółka Jawna na decyzję Wojewódzkiego D. Lekarza Weterynarii we W. z dnia 15 września 2005 r. Nr [...] w przedmiocie ograniczenia wielkości produkcji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Wojewódzkiego D. Lekarza Weterynarii we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 500 (pięćset) zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia 3 sierpnia 2005 r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 5ia ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287 ze zm.), art. 10 ust. 5 i ust. 7, art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 33, poz. 288 ze zm.), Powiatowy Lekarz Weterynarii w T. ograniczył wielkość produkcji w zakładzie A sp. j. w zakresie uboju trzody chlewnej i bydła do 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt/tydzień oraz w zakresie rozbioru trzody chlewnej i bydła do 5 ton mięsa bez kości/tydzień lub równoważną ilość mięsa z kością. Jak wskazał organ, ubój trzody chlewnej i bydła odbywać się będzie w oddzielnym cyklu produkcyjnym. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż zakład posiadał przyznany na mocy Decyzji Komisji 2004/458 roczny okres do dnia 30 kwietnia 2005 r. na dostosowanie struktury zakładu do wymagań weterynaryjnych dla zakładów o dużej zdolności produkcyjnej (do handlu). W ustalonym terminie nie zakończył modernizacji. Otrzymał również na swój wniosek z dnia 28 kwietnia 2005 r. i zgodnie z zapisem Instrukcji Głównego Lekarza Weterynarii z dnia 2 maja 2005 r. 3-miesięczny termin do dnia 30 lipca 2005 r. na wyeliminowanie nieprawidłowości strukturalnych na dostosowanie zakładu do wymaganych standardów dotyczących zatwierdzenia. Kontrola z dnia 2 sierpnia 2005 r. wykazała, że modernizacja zakładu nie została zakończona w zakresie realizacji harmonogramu dostosowania zakładu do wymagań Unii Europejskiej wraz z terminami eliminacji braków strukturalnych zatwierdzony przez organy inspekcji weterynaryjnej z dnia 6 lutego 2004 r. Jak wskazał organ I instancji, brak usunięcia uchybień strukturalnych narusza rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz. U. Nr 158, poz. 1655 ze zm.).
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł A sp. j., zarzucając jej naruszenie przepisu art. 12 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego, polegające na niedostatecznym rozważeniu aktualnego stanu faktycznego zakładu, oraz naruszenie art. 7 i art. 8 k.p.a. poprzez bezduszne załatwienie sprawy. Na tej podstawie strona wniosła o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji. Zdaniem odwołujących się, rozstrzygnięcie o ograniczeniu produkcji jest całkowicie dowolne bowiem kwestionowana decyzja nie zawiera żadnego uzasadnienia faktycznego. Ograniczenie wielkości produkcji doprowadzi zaś do utraty zdolności kredytowej, a w konsekwencji braku możliwości kontynuowania inwestycji, zmierzającej do spełnienia wymagań weterynaryjnych, i niepowetowanych strat. W szczególności z uzasadnienia decyzji nie wynika, dlaczego Powiatowy Lekarz Weterynarii w T. nie skorzystał z uprawnienia określonego w art. 12 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy. Uzasadnienie decyzji w istocie ogranicza się jedynie do stwierdzenia, iż zakład otrzymał 3-miesięczny termin do 30 lipca 2000 r. na wyeliminowanie uchybień oraz że brak usunięcia uchybień strukturalnych narusza przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 czerwca 2004 r. Organ pierwszej instancji nie uzasadnił swojego rozstrzygnięcia istnieniem w zakładzie takiego stopnia zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, który uniemożliwiałby nakazanie usunięcia uchybień przy zastosowaniu art. 12 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy. Oznacza to, że brak jest podstawy faktycznej do ograniczenia wielkości produkcji w zakładzie. Organ nie odniósł się również w ogóle do stanu zaawansowania inwestycji zmierzających do spełnienia wszystkich koniecznych wymogów sanitarnych. Ponadto strona podniosła, że poniosła znaczne nakłady na przebudowanie zakładu, które dały już wymierne efekty. Zakład nie stwarza żadnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Wobec powyższego uprawniony jest zarzut, iż kwestionowana decyzja została wydana z naruszeniem przepisu art. 107 § 3 k.p.a. Uzasadnienie całkowicie abstrahuje od sytuacji faktycznej w zakładzie, a tymczasem z przepisu art. 7 k.p.a. wynika obowiązek wyczerpującego wyjaśnienia stanu fatycznego oraz uwzględnienie w możliwie szerokim stopniu słusznego interesu społecznego i interesu strony. Zarówno w interesie społecznym, jak i w interesie samej strony, leży umożliwienie przedsiębiorcy kontynuowania inwestycji zmierzających do sprostania w pełni wymaganiom sanitarnym, w sytuacji gdy poniósł on już znaczne nakłady, a stan prac uznać należy za mocno zaawansowany. Ponadto podniesiono, iż brak należytego uzasadnienia decyzji, świadczący o niewyjaśnieni stanu faktycznego sprawy, koliduje z przepisem art. 8 k.p.a., nakładającym obowiązek prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów administracji. Nie bez znaczenia dla wyniku niniejszej sprawy jest również to, że organ I instancji, wbrew wnioskowi strony z dnia 28 kwietnia 2005 r., w sposób całkowicie dowolny określił termin usunięcia uchybień i braków strukturalnych na dzień 30 lipca 2005 r., nie uwzględniając stopnia zaawansowania prac, istniejącego stanu sanitarnego oraz możliwości organizacyjnych i finansowych przedsiębiorcy. Spółka złożyła wniosek o przedłużenie terminu do dostosowania zakładu do wymogów unijnych, ponieważ wykonanie wszystkich prac w terminie określonym w harmonogramie stało się niemożliwe z przyczyn niezależnych od jego właścicieli. Wniosek ten do chwili obecnej nie jest rozpoznany. Mając na uwadze sytuację zakładu, a zwłaszcza brak zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, daleko posuniętym stan zaawansowania inwestycji w celu spełnienia wymogów strukturalnych, zasadnym było po przeprowadzeniu kontroli w dniu 2 sierpnia 2005 r. nakazanie usunięcia określonych uchybień z określeniem terminu do dnia 30 września 2005 r., na podstawie przepisu art. 12 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy. Za racjonalne i zgodne z prawem odwołujący się uznali, że organ administracji powinien stosować środki łagodniejsze przed dalej idącymi. W tych warunkach również racje merytoryczne przemawiają za uchyleniem decyzji organu pierwszej instancji, gdyż została ona wydana z obrazą przepisu art. 12 ust. 2 ustawy o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego.