Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Środzie Śląskiej w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Kulin
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: NSA Halina Kremis NSA Andrzej Wawrzyniak (sprawozdawca) Protokolant: Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Środzie Śląskiej z dnia 28 kwietnia 2010 r. nr XLV/383/10 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Kulin I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/8

W dniu 28 kwietnia 2010 r. Rada Miejska w Środzie Śląskiej podjęła uchwałę nr XLV/383/10 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Kulin.

W uchwale tej w § 26 ust. 4 i 9 zawarto następujące unormowania:

"4. Poza wyznaczonymi na rysunku planu liniami rozgraniczającymi, dopuszcza się dodatkowe konieczne poszerzenie pasów drogowych na cele związane z poprawą parametrów techniczno-użytkowych drogi, w szczególności związanych z bezpieczeństwem ruchu, bezpieczeństwem użytkowników terenów przylegających do drogi oraz z ochroną zdrowia ludzi".

"9. Dopuszcza się odstąpienie od wydzielenia ustalonych na rysunku planu dróg wewnętrznych za zgodą właścicieli lub użytkowników, których działki te drogi miały obsługiwać - w takich przypadkach ustala się przeznaczenie terenu planowanej drogi wewnętrznej takie jak przeznaczenie terenów przyległych".

W § 52 ust. 1 pkt 4 tej uchwały Rada Miejska postanowiła:

"1. Dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolami 4KDD - 11KDD - droga dojazdowa (1/2 lub 1/1) wprowadza się następujące ustalenia:

4) poza wyznaczonymi na rysunku planu liniami rozgraniczającymi, dopuszcza się dodatkowe konieczne poszerzenie pasa drogowego na cele związane z poprawą parametrów techniczno-użytkowych drogi".

W § 54 ust. 1 zaskarżonej uchwały podano:

"1. Ustala się stawkę procentową służącą ustaleniu opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w wysokości:

1) dla terenów: MNU, RM,: 30%;

2) dla pozostałych terenów: 0%".

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu złożył organ nadzoru - Wojewoda Dolnośląski, wnosząc o stwierdzenie nieważności jej § 26 ust. 4 i 9 oraz § 52 ust. 1 pkt 4, zarzucając podjęcie ich z istotnym naruszeniem art. 15 ust. 2 i art. 27 w związku z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Zdaniem organu nadzoru, postanowienia uchwały zawarte w jej § 26 ust. 4 i 9 oraz § 52 ust. 1 pkt 4 pozostają w sprzeczności z zasadami sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i naruszają art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wskazując, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania, Wojewoda Dolnośląski podkreślił, że linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania powinny być ustalone jednoznacznie.

W opinii Wojewody, kwestionowane postanowienia zaskarżonej uchwały wprowadzają możliwość zmiany obowiązującego ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez zmianę położenia linii rozgraniczających ulice, a także poprzez odstąpienie od wydzielenia ustalonych na rysunku planu dróg wewnętrznych. Podkreślając, że w myśl art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zmiana studium lub planu miejscowego następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane, organ nadzoru zaznaczył, że przepis ten wprowadza generalną zasadę, zgodnie z którą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zmienia się w takim samym trybie, w jakim został on uchwalony. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wyraźnie stanowi w jakim trybie przeprowadza się zmianę miejscowego planu i nie daje Radzie kompetencji ani możliwości decydowania, czy przeprowadzenie procedury planistycznej jest w danym przypadku konieczne, zasadne i celowe, czy też nie. W ocenie organu nadzoru, za niedozwoloną uznać należy możliwość wprowadzenia zmian położenia linii rozgraniczających ulic, a także odstąpienie od wydzielenia ustalonych na rysunku planu dróg wewnętrznych.

Strona 1/8