Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku obejmującego należność z tytułu kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędziowie sędzia WSA Anna Siedlecka sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 listopada 2014r. sprawy ze skargi N. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 30 maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku obejmującego należność z tytułu kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej we W. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku art. 144 k.p.a. oraz art. 18 w związku z art. 56 § 1 i § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U z 2012 r., poz. 1015 z późn. zm. - zwanej dalej u.p.e.a), utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 4 kwietnia 2014 r. o odmowie zawieszenia postępowania egzekucyjnego obejmującego należność z tytułu kary pieniężnej w kwocie 49000 zł.

Na uzasadnienie organ podał, że postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie prowadzone jest do majątku N. S., na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia 11 kwietnia 2013 r. wystawionego przez D. Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska we W., w związku z niewykonaniem obowiązku uiszczenia kary w kwoce 50 000 zł wymierzonej decyzją tegoż organu, z dnia 1 października 2012 r., za odbiór odpadów przywiezionych bez dokonanego zgłoszenia z C.

Zobowiązany wystąpił do organu o zawieszenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 56 § 1 pkt 1 i pkt 5 u.p.e.a. podając, że przed Naczelnym Sądem Administracyjnym toczy się postępowanie o uchylenie decyzji nakładającej na niego karę pieniężną (sygn. akt II Gz 641/13). Uwzględnienie przez NSA jego skargi, oznacza możliwość choćby częściowego, umorzenia oraz rozłożenia na raty dochodzonej kwoty. W takiej sytuacji odmowa zawieszenia postępowania egzekucyjnego może prowadzić do nieodwracalnej szkody w majątku jego i jego rodziny oraz utratę środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Zdaniem zobowiązanego, u.p.e.a. nie wylicza w sposób wyczerpujący wszystkich okoliczności uzasadniających zawieszenie postępowania, o czym świadczy pkt 5 art. 56 § 1 według którego, postępowanie egzekucyjne zawiesza się w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. Taki przypadek - zdaniem strony - stanowi art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, który przewiduje zawieszenie postępowania, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji uzależnione jest od rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd. W niniejszej sprawie, rozstrzygnięcie NSA co do jego skargi stanowi więc zagadnienie wstępne.

W związku z przedstawioną argumentacją Naczelnik Urzędu Skarbowego uzyskał także informację wierzyciela, który wyjaśniono, że postanowieniem z dnia 14 lutego 2013 r. wierzyciel odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty przedmiotowej kary pieniężnej. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, którego orzeczenie zobowiązany zaskarżył do WSA w Warszawie wnosząc jednocześnie o wstrzymanie wykonalności tego postanowienia. WSA w Warszawie odmówił wstrzymania wykonalności powołanego postanowienia a N. S. wniósł na to orzeczenie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. NSA postanowieniem z dnia 13 listopada 2013 r. (sygn.akt II Gz 641/13) oddalił powyższe zażalenie. Wierzyciel wyjaśnił także, że na dzień udzielenia informacji brak jest orzeczenia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska utrzymujące w mocy postanowienie o odmowie wszczęcie postępowania w sprawie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty przedmiotowej kary. Natomiast co do samej decyzji z dnia 20 stycznia 2012 r. wymierzającej karę podano, że jest ona ostateczna, gdyż Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia 1 października 2012 r., po rozpatrzeniu odwołaniu N. S., utrzymał ją w mocy a Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 21 grudnia 2012r. odrzucił skargę na tę decyzję. Postanowienie to stało się prawomocne z dniem 2 lutego 2013 r.

Strona 1/7