Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Alicja Palus (sprawozdawca) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 października 2012 r. sprawy ze skargi J. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie naliczenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez zezwolenia drzew oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] wydanym na podstawie art. 123 kodeksu postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu wniosku J. B., reprezentowanego przez pełnomocnika, Burmistrz P. postanowił odmówić zawieszenia toczącego się postępowania administracyjnego w sprawie naliczenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez zezwolenia drzew z terenu działki oznaczonej geodezyjnie numerem [...] obręb K.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że wniosek o zawieszenia postępowania w opisanej powyżej sprawie został doręczony organowi w dniu 20 marca 2012 r. i umotywowany przez pełnomocnika J. B. rozpoznaniem przez Trybunał Konstytucyjny skargi w przedmiocie konstytucyjności przepisów art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
(t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220).
W uzasadnieniu wskazano również, że w toku postępowania Burmistrz P. ustalił, że w Trybunale Konstytucyjnym została złożona skarga konstytucyjna dotycząca podanych wcześniej przepisów ustawy o ochronie przyrody (sygn. akt SK/6/12), ale nie ma jeszcze wyznaczonego terminu posiedzenia, natomiast zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2010 r. (sygn. akt II GSK 818/09) w takich sytuacjach brak jest podstaw do zawieszenia postępowania, gdyż ,,sama hipotetyczna możliwość wyeliminowania z obrotu prawnego przepisu prawa uprawdopodobniona wyłącznie faktem złożenia do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności tego przepisu z Konstytucją nie jest dostateczną podstawą do przyjęcia, że powstało w ten sposób zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania administracyjnego".
Na opisane powyższej postanowienie zażalenie wniósł J. B. reprezentowany przez pełnomocnika, który zaskarżając orzeczenie w całości wniósł o jego uchylenie. W uzasadnieniu zażalenia wskazał, że nie sposób zgodzić się z argumentacją zaprezentowaną w postanowieniu. Podniósł, iż pojęcie zagadnienia wstępnego nie zostało zdefiniowane przez ustawę. Zagadnieniem wstępnym mogą być wyłącznie kwestie (zagadnienia) prawne, które albo ujawniły się w toku postępowania i dotyczą istotnej dla sprawy przesłanki decyzji, albo z przepisów prawa materialnego wynika wprost konieczność rozstrzygnięcia danej kwestii prawnej. Zagadnienie wstępne występuje w sytuacji, gdy wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem, uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, którego ocena należy, ze względu na jego przedmiot, do kompetencji innego organu państwowego, niż ten przed którym toczy się postępowanie w sprawie głównej. Zagadnienie wstępne to zagadnienie, które ma charakter otwarty i nie było wcześniej prawomocnie przesądzone w innej sprawie na właściwej drodze, a jego treścią może być wypowiedź co do uprawienia lub obowiązku, stosunku lub zdarzenia prawnego albo inne jeszcze okoliczności mające znaczenie prawne. Istotną cechą zagadnienia wstępnego jest zatem konieczność jego rozstrzygnięcia, w odrębnym akcie, przez inny organ lub sąd.