Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Halina Kremis Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: Asystent sędziego Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 października 2014 r. sprawy ze skargi P.Ch., T.Ch. i A.Ch. - prowadzących działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki "U.D.Ch. s.c." na decyzję D. Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za uchybienia stwierdzone podczas kontroli oddala skargę.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzją z dnia [...] r. Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P.Ch., T.Ch., A.Ch. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą: U.D.Ch. s.c. od decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w Z. z dnia [...] r. Nr [...], wymierzającej w/w karę pieniężną w wysokości 4000 zł, D. Wojewódzki Lekarz Weterynarii we W. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że podstawą do wydania zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127 ze zm.) w związku z § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenie przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2010 r. Nr 93, poz. 600). Na wymierzoną karę "składają się dwie kwoty" (każda w wysokości po 2000 zł) za naruszenie przez strony następujących przepisów prawa żywnościowego, tj. załącznika nr II rozdziału II ust. 1 lit. b i e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139/1), co zostało udokumentowane w protokole kontroli przeprowadzonej w dniach 17-31 stycznia 2013 r. nr [...], a mianowicie: zardzewiałe elementy metalowe drzwi, dotyczy to zwłaszcza drzwi do myjni "czystej" pojemników (zawiasy, futryna) (wszystkie drzwi w zakładzie wymagają przeglądu i konserwacji); łuszcząca się farba na styku ściany z futryną drzwi przy wejściu z korytarza obok hali wychładzania tuszek do hali patroszenia, na skutek niskich temperatur uszkodzona farba na ścianie w korytarzu naprzeciw szatni "brudnej".
Strony pismem z dnia 26 marca 2014 r. złożyły odwołanie od powyższej decyzji organu pierwszej instancji, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej, ewentualnie o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu strony zarzuciły zaskarżonej decyzji naruszenie:
1) art. 10 § 1 i art. 80 k.p.a. wskutek uniemożliwienia odwołującym czynnego udziału w postępowaniu, a także zapoznania się ze zgromadzonym materiałem w sprawie i wypowiedzenia się co do niego przed wydaniem decyzji;
2) art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a. poprzez błędną ocenę materiału zgromadzonego w sprawie i nieuwzględnienie, że uchybienia stwierdzone w protokole zostały niezwłocznie usunięte zgodnie z zaleceniami organu, a także brak pełnej i wyczerpującej oceny zgromadzonego materiału w sprawie, a w konsekwencji brak ustalenia rzeczywistego stanu drzwi oraz farby na styku ściany z futryną drzwi;
3) art. 35 § 1, 2 i 3 k.p.a., wskutek czego sprawa rozstała rozstrzygnięta znacznie po upływie 6 miesięcy od momentu wszczęcia postępowania, z czego wnioskować należy, że naruszenia stwierdzone w zaskarżonej decyzji w żaden sposób nie wpływały na zagrożenie bezpieczeństwa żywności, a także, że stwierdzenie naruszeń nie było oczywiste;