Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody D. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi T.S.-L. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/8

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 września 2003 r. Burmistrz Miasta i Gminy K.W. zatwierdził projekt budowlany i udzielił E.L. pozwolenia na budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr 190/44, AM-5, obrąb S., gmina K.W.. Decyzja ta została doręczona wnioskodawcy oraz T.S.-L..

Wnioskiem z dnia 3 sierpnia 2015 r. T.S.-L. wniosła na podstawie art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.), zwanej dalej "Prawem budowlanym", o zmianę w/w decyzji określając planowane zamierzenie budowane jako "kontynuacja budowy w celu wyodrębnienia dwóch samodzielnych lokali mieszkalnych, związanych ze zmianą właściciela w nawiązaniu do decyzji Sądu sygn. akt [...]".

Rozpoznając powyższy wniosek Starosta Powiatu W. wydał w dniu [...] r. decyzję Nr [...], którą na podstawie art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", umorzył postępowanie w sprawie zmiany decyzji Burmistrza Miasta i Gminy K.W. z dnia [...] r. Nr [...].

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła T.S.-L., zarzucając niezasadne zastosowanie art. 105 k.p.a. w sytuacji, gdy odwołująca jest stroną postępowania umocowaną do wystąpienia o zmianę decyzji o pozwoleniu na budowę i jest inwestorem na podstawie prawomocnych postanowienia Sądu Rejonowego w Ś.Ś. z dnia 2 grudnia 2013 r. ([...]) oraz Sądu Okręgowego we W. II Wydział Cywilny - Odwoławczy z dnia 4 kwietnia 2014 r. (sygn. akt [...]), które upoważniały ją do jednostronnego wniosku o zmianę decyzji pozwalającej na wyodrębnienie dwóch lokali mieszkalnych. Ponadto podniosła, że Wojewoda D. w postanowieniu z dnia [...] r. Nr [...] określił T.S.-L. mianem inwestora, co potwierdza uprawnienie do złożenia przedmiotowego wniosku, a zatem postępowanie nie może zostać uznane za bezprzedmiotowe. Wnioskodawczyni spełniła wymagania do uzyskania zmiany pozwolenia na budowę oraz udowodniła swoje prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Decyzji zarzucono również naruszenie art. 36a ust. 1 Prawa budowlanego oraz art. 28 k.p.a. poprzez przyjęcie, że wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do samodzielnego wystąpienia o zmianę pozwolenia na budowę, pomimo że Sąd prawomocnie upoważnił ją do wyodrębnienia dwóch samodzielnych lokali mieszkalnych, a co niesie konieczność wystąpienia o zmianę decyzji o pozwolenie na budowę. Ponadto strona zarzuciła naruszenie art. 11 k.p.a. poprzez nieodniesienie się do argumentów i jej twierdzeń, jak również przytoczonego stanowiska judykatury, a jedynie wskazania, że T.S.-L. nie jest inwestorem.

Po rozpatrzeniu powyższego odwołania decyzją z dnia [...] r. Nr [...], podjętą na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) w związku z art. 82 ust. 3 Prawa Budowlanego (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.), Wojewoda D. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Strona 1/8