Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Olga Białek Sędzia NSA Halina Kremis Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi Gminy Wąsosz na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 28 kwietnia 2014 r. nr NK-N.4131.147.6.2014.JW1 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie gminy Wąsosz oddala skargę.
Wojewoda Dolnośląski, działając na podstawie art. 91 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, zwanej dalej u.s.g.), rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 28 kwietnia 2014 r., nr NK N.4131.147.6.2014.JW1, stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej Wąsosza z dnia 27 marca 2014 r., Nr XXXV 1/251/14, w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Wąsosz". W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że przedmiotowa uchwała została podjęta z istotnym naruszeniem art. 11a ust. 1 w zw. z art. 11a ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 856, zwanej dalej u.o.z.) w związku z art. 7 Konstytucji RP. Wojewoda podniósł ponadto, że dział I pkt 2 lit. b załącznika do uchwały we fragmencie "w porozumieniu z Powiatowym Lekarzem Weterynarii" został podjęty z istotnym naruszeniem art. 11 a ust. 1 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji RP, dział I pkt 3 lit. a załącznika do uchwały we fragmencie "podejmowane będą na pisemne lub telefoniczne zgłoszenie mieszkańców gminy lub z urzędu po stwierdzeniu faktu bezdomności zwierzęcia" został podjęty z istotnym naruszeniem art. 11 a ust. 2 pkt 3 u.o.z. zaś dział I pkt 3 lit. e załącznika do uchwały we fragmencie "w Referacie Rolnictwa" został podjęty z istotnym naruszeniem art. 11a ust. 2 pkt 3 u.o.z., a także art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 33 ust. 2 i ust. 5 u.s.g.
Organ nadzoru, przywołując brzmienie art. 11a ust. 2 i ust. 5 u.o.z., stwierdził, że przepisy te określają obligatoryjne elementy treściowe programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, determinując tym samym treść uchwały w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Według organu nadzoru Rada nie uregulowała w sposób pełny zakresu spraw przekazanego jej przez ustawodawcę w delegacji ustawowej. Nie dokonała bowiem prawidłowej regulacji sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację programu. Zgodnie bowiem z art. 11a ust. 5 u.o.z. program powinien zawierać wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków, natomiast w przyjętym programie, a konkretnie w dziale II załącznika do uchwały, zatytułowanym "Finansowanie Programu", wskazano jedynie kwotę 32 000 zł, jaka została zabezpieczona w budżecie gminy na realizację zadań wynikających z programu. W żaden sposób nie wskazano jednak sposobu jej rozdysponowania. W ocenie Wojewody postanowienie, zgodnie z którym: "Wypłata odbywać się będzie po otrzymaniu faktury/rachunku", nie może być uznane za wypełnienie ustawowej kompetencji określenia sposobu wydatkowania środków przeznaczonych na realizację programu. Obowiązkiem organu stanowiącego gminy jest "zaprogramować" wydatki, to znaczy zaplanować sposób ich wydatkowania. Powołując się na językowe znaczenia pojęcia "program" organ nadzoru wskazał, że program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt jest aktem polityki gminnej, który powinien kształtować tę politykę w zakresie objętym programem, tj. wskazywać zamierzone czynności, bądź założenia i cele działania, w tym także w ramach zawartych przez gminę umów. W oparciu o art. 11a ust. 1 u.o.z. organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ma zatem podjąć uchwałę, która jako akt planowania w swoich postanowieniach powinna wyznaczać pewne kierunki działania organów gminy. W przekonaniu Wojewody kwestionowana uchwała nie zawiera takich regulacji w zakresie sposobu wydatkowania środków przeznaczonych na realizację programu.