Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody D. w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji obejmującej montaż instalacji radiokomunikacyjnej i przebudowę dachu hotelu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: Asystent sędziego Konrad Wróblewski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 września 2017 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji obejmującej montaż instalacji radiokomunikacyjnej i przebudowę dachu hotelu I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji II. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 1060 zł (słownie: tysiąc sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...].11.2016 r. Prezydent W. odmówił skarżącemu zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na montaż instalacji radiokomunikacyjnej i przebudowę dachu hotelu związaną z budową konstrukcji wsporczej pod anteny (przy czym treść rozstrzygnięcia nasuwała wątpliwości, czy adresatem jest inwestor z uwagi na sformułowanie "po rozpatrzeniu wniosku - tu imię i nazwisko osoby fizycznej - pełnomocnika" inwestora będącego osobą prawną).

W uzasadnieniu organ ten wskazał na posiadanie przez "pełnomocnika inwestora pozwolenia konserwatorskiego z dnia [...].04.2015 r. Organ nałożył obowiązek doprowadzenia projektu budowlanego do zgodności z § 10 ust. 3 pkt 1 planu miejscowego z dnia 20 stycznia 2000 r. Przepis ten wprowadza dla obiektów wpisanych do rejestru zabytków (zabytkowy obiekt hotelu jest wpisany do rejestru zabytków) zakaz zmian w zakresie architektury i wystroju elewacyjnego.

Inwestor tłumaczył, że uprzednio w 2008 r. uzyskał pozwolenie na budowę stacji bazowej na dachu hotelu. Według organu okoliczność ta nie ma znaczenia, chociaż istotnie inwestor w grudniu 2009 r. zakończył budowę stacji bazowej. W okresie 2012 - 2015 r. prowadzona była przebudowa i nadbudowa hotelu, jednak obecnie nie ma mieć miejsca "odtworzenie" stacji, lecz budowa nowej.

W ocenie tego organu wnioskowany montaż nie jest możliwy, bowiem zdecydowanie zmieni wystrój elewacji i jej historyczny wygląd.

Według organu pozwolenie konserwatorskie jest wadliwe.

Niewykonanie postanowienia wzywającego do usunięcia nieprawidłowości uzasadniało wydanie decyzji odmownej (art. 35 ust. 3 p.b.).

W odwołaniu inwestor zwrócił uwagę na wiążący w nin. sprawie charakter pozwolenia konserwatorskiego. Powołanie się przez organ na zawarte w planie miejscowym zakazy mające na celu ochronę zabytków było więc niedopuszczalne, skoro odmiennie w tej kwestii orzekł organ ochrony zabytków. Po prostu według MKZ inwestycja nie narusza zasad ochrony zabytków, w tym zakazu wyrażonego w § 10 p.m.

Skarżący zgłosił ponadto zarzut związany z treścią art. 46 ust. 1 i 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych w związku z art. 75 ust. 1 tej ustawy, gdyż plan miejscowy nie zawiera szczegółowych rozwiązań dotyczących telekomunikacji (§ 19 ust. 6 p.m. dotyczy telefonii stacjonarnej).

Zastrzeżenia organu do pozwolenia konserwatorskiego były nieuzasadnione, a ponadto nie zostały wyrażone przed wydaniem decyzji.

Skarżący dołączył decyzję MKZ z [...].01.2017 r. zmieniającą dotychczasowe pozwolenie konserwatorskie przez ustalenie terminu ważności do [...].12.2023 r.

Zaskarżoną decyzją organ utrzymał powyższą decyzję w mocy.

W części wstępnej i uzasadnieniu decyzji organ konsekwentnie określał jako stronę inwestora (nie "pełnomocnika" jak w pierwszej instancji). Organ szerzej omówił stanowisko inwestora przedstawione w nawiązaniu do postanowienia zobowiązującego go do doprowadzenia zgodności projektu z planem miejscowym. Inwestor argumentował brak takiej potrzeby, gdyż uprzednio uzyskał pozwolenie na budowę i zrealizował w tym samym miejscu taki sam obiekt, następnie zdemontowany na żądanie właściciela hotelu dla umożliwienia mu wykonania robót budowlanych w budynku. Ponadto pozwolenie konserwatorskie dowodzi braku obawy naruszenia zakazu zawartego w planie miejscowym, mającego na celu ochronę wartości zabytkowych hotelu. W końcu przepisy ustawy z dnia 7 maja 2010 r. tym bardziej wykluczają przyjęcie, że przepis § 10 p.m. sprzeciwia się realizacji inwestycji. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ przytoczył ustalenia planu miejscowego (uchwała nr [...] Rady Miejskiej W. z dnia [...] stycznia 2000 r., Dz. Urz. Woj. D. Nr [...], poz. [...]) dotyczące terenu inwestycji, oznaczonego symbolem [...]. Według § 16 ust. 10 - 12 p.m. teren pełni funkcję centrotwórczą. W przypadku remontu, modernizacji lub przebudowy zabytkowego hotelu obowiązuje procedura opisana w części ogólnej p.m., czyli ujęta w § 10 ust. 3 pkt 3 p.m. w brzmieniu "Dla tych obiektów wprowadza się zakaz zmian w zakresie architektury i wystroju elewacyjnego...". Hotel wpisany jest jednostkowo do rejestru zabytków decyzją z dnia [...] grudnia 1982 r.

Strona 1/5