Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia NSA Zbigniew Wiśniewski Protokolant: specjalista Izabela Szczerbińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi T.G. na uchwałę Rady Miejskiej K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasad przejęcia przez miasto K. obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych oraz wprowadzenia powszechnej zryczałtowanej opłaty I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 5 ust. 7; II. dalej idącą skargę oddala.
W dniu [...] r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 65 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (Dz. U. Nr 88, poz. 985 ze zm.) oraz art. 6a i art. 6b ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 132, poz. 622 ze zm.), zwanej dalej "u.cz.p.g.", Rada Miejska w K. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie zasad przejęcia przez miasto K. obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych oraz wprowadzenia powszechnej zryczałtowanej opłaty.
Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniósł T.G., domagając się:
1. orzeczenia na podstawie art. 147 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o stwierdzeniu nieważności w całości zaskarżonej uchwały;
2. dopuszczenia dowodów powołanych w uzasadnieniu skargi, z uwagi na to, iż są one istotne dla wykazania interesu prawnego skarżącego, a dopuszczenie wskazanych dowodów nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie;
3. zasądzenia na rzecz skarżącego od organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych.
Zaskarżonej uchwale skarżący zarzucił naruszenie:
1. art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym poprzez podjęcie zaskarżonej uchwały w sprawie opłat, o których mowa w 18 ust. 2 pkt 8 w/w ustawy w zakresie wykraczającym poza granice określone w odrębnych ustawach, a konkretnie poza granice określone w art. 6a u.cz.p.g.;
2. art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez podjęcie zaskarżonej uchwały w zakresie wykraczającym poza upoważnienie ustawowe uprawniające gminę do stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy, a konkretnie poza upoważnienie ustawowe wynikające z art. 6a u.cz.p.g.;
3. art. 7 oraz art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez przekroczenie granic upoważnienia ustawowego przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały i podjęcie uchwały, której treść wykracza poza ustanowione w u.cz.p.g. upoważnienie do stanowienia aktu prawa miejscowego;
4. art. 6 ust. 4 w związku z art. 6a ust. 3 u.cz.p.g.;
5. art. 6a ust. 2 oraz art. 6a ust. 3 u.cz.p.g. poprzez błędne określenie w zaskarżonej uchwale powodu wprowadzenia opłaty zryczałtowanej oraz wysokości zryczałtowanej opłaty w sposób sprzeczny z u.cz.p.g., jak również poprzez posłużenie się w uchwale pojęciem powszechnej zryczałtowanej opłaty nieznanym ustawie.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że skarżący jest właścicielem nieruchomości położonej w K. przy ul. [...], na której posadowiony jest obiekt hotelowy - "[...]". Treść zaskarżonej uchwały dotyczy bezpośrednio skarżącego jako właściciela nieruchomości znajdującej się na terenie Gminy K.. Skarżący, który prowadzi działalność gospodarczą na terenie Gminy K., posiada legitymację procesową do wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego, albowiem zaskarżona uchwała narusza jego interes prawny poprzez nieprzestrzeganie przez organ norm powszechnie obowiązujących, z którymi zaskarżona uchwała jest sprzeczna. Nadto, interes prawny w tym przypadku wynika z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w związku z art. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Norma prawna wynikająca z tego przepisu gwarantuje każdemu przedsiębiorcy równe prawa w wykonywaniu działalności gospodarczej, których niezbędnym elementem jest uprawnienie do równych stawek podatkowych, czy też jak ma to miejsce w niniejszym przypadku, do równych stawek opłat bez względu na to kto jest zobowiązany do ich zapłaty lub jakiego obiektu opłata dotyczy (gospodarstwo domowe, hotel, pensjonat, domy wczasowe oraz inne obiekty świadczące usługi hotelarskie; szkoły i przedszkola, lokale gastronomiczne, lokale handlowe i usługowe, pola namiotowe, biwakowe, kempingowe, sanatoria i szpitale, czy też parkingi), jak również bez względu na ilość osób objętych opłatą, czy też skali obłożenia ośrodka świadczącego usługi hotelarskie, oraz bez względu na ilość m2 powierzchni obiektu. Owa równość wyraża się w tym, że pobieranie opłaty nie może następować bez względu na fakt wykonywania lub niewykonywania przejętych przez gminę obowiązków. W konsekwencji - w opinii skarżącego - różnicowanie stawek opłaty w zależności od określonych cech podmiotów, a także wprowadzenie powszechnej opłaty z tytułu przejęcia obowiązków w zakresie odbierania odpadów komunalnych, a nie z tytułu wykonywania przejętych obowiązków, jak nakazuje to u.cz.p.g., co w rezultacie oznacza pobieranie opłaty bez względu na to, czy przejęte obowiązki są wykonywane, czy też nie, narusza zasadę równości wobec prawa, wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.