Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz - Kremis Sędziowie: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z miejsca pobytu stałego I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na rzecz r.pr. R. W. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100), stanowiącą wynagrodzenie pełnomocnika w tym podatek VAT w kwocie 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100).
Zaskarżoną decyzją Wojewoda D. (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy) nr [...] z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy K. (dalej: organ I instancji) nr [...] z dnia [...] orzekającą o odmowie wymeldowania Z. S. z lokalu przy ul. K. w S., gmina K.
W dniu 9 V 2016 r. E. K. (poprzednie nazwisko: S., dalej jako: skarżący) złożył wniosek o wymeldowanie swojej żony, Z. S. ze wskazanego wyżej lokalu. We wniosku uzupełnionym pismem z dnia 1 VI 2016 r. skarżący wskazał, że jego żona wyprowadziła się z lokalu dobrowolnie, zabrała zarówno swoje rzeczy osobiste, jak i wspólne oraz nie mieszka w nim od XI 2015 r. W piśmie z dnia 7 VI 2016 r. skarżący opisał swoją sytuację osobistą i relacje z żoną po 2009 r., w którym przebył udar mózgu. W tym czasie trwała budowa domu przy ul. K., zaś skarżący wraz z żoną zamieszkali przy ul. N. Skarżący wskazał, że w 2014 r. został oskarżony przez żonę o znęcanie się, ponadto żona złożyła pozew o rozwód. W 2015 r. żona skarżącego wyprowadziła się z mieszkania przy ul. N. i wprowadziła do domu przy ul. K. będącego w budowie. Następnie skarżący również wprowadził się do domu przy ul. K., po czym żona zabrała swoje rzeczy osobiste i wyprowadziła się do córki, zrywając ze skarżącym wszelkie kontakty. Zdaniem skarżącego podczas wspólnego zamieszkania przy ul. K. żona znęcała się nad nim, a obecnie nadal zameldowana jest pod tym adresem, przez co on nie może zorganizować sobie stałej opieki nad nim.
W dniu 20 VI 2016 r. organ I instancji przesłuchał Z. S., która stwierdziła, że lokal przy ul. K. opuściła po kolejnej awanturze i pobiciu przez męża. Zdaniem składającej wyjaśnienia mąż znęcał się nad nią przez cały czas trwania małżeństwa. Podczas jednej z interwencji Policji funkcjonariusze poradzili jej, by wyprowadziła się od męża, gdyż nie są w stanie ochronić jej przed nim. Dodała, że to mąż wprowadził się ostatecznie do niej po wykończeniu domu przy ul. K. Następnie ona wyprowadziła się z powrotem do mieszkania przy ul. N. Z. S. oświadczyła nadto, że nie może wrócić do domu przy ul. K. gdyż obawia się o swoje życie, ponieważ mąż jest agresywny i mściwy. Strona wyjaśniła, że obecnie mieszka w mieszkaniu swojej córki. W dniu 22 VI 2016 r. Z. S. wyjaśniła dodatkowo, że w miejscu zameldowania pozostały jej rzeczy osobiste i meble. Wskazała, że mąż zmienił zamki w drzwiach zatem obecnie nie posiada kluczy do domu, zaś ona i tak nie ma odwagi tam wejść, gdyż mąż jej grozi. Strona przedłożyła kopię pisma, które złożyła do Prokuratora Rejonowego w Środzie Śląskiej w sprawie znęcania się przez męża i opisała zdarzenie z 17 X 2015 r., które stało się bezpośrednią przyczyną opuszczenia przez nią domu przy ul. K.
W aktach sprawy znajduje się również protokół z przesłuchania świadka - sołtysa wsi, G. M. który zeznał że nie zna przyczyny, dla której Z. S. wyprowadziła się z domu przy ul. K. Jedynie od mieszkańców wsi wie, że skarżący pobił żonę. W okresie wspólnego zamieszkiwania skarżącego wraz z żoną świadek dwukrotnie widział pod ich domem radiowóz policyjny. Świadek zeznał, że od osób mieszkających w sąsiedztwie strony wie, że ona chętnie powróciłaby do spornego lokalu, jednak boi się męża. W ocenie świadka Z. S. na pewno jest związana z domem przy ul. K., gdyż pracowała przy jego budowie. Kolejny świadek, M. J. zeznawał w dniu 22 VII 2016 r. i wskazał, że od poprzedniego roku nie widział na terenie posesji przy ul. K. żony skarżącego i nie słyszał stamtąd kłótni, choć wcześniej sąsiedzi często się kłócili i zdarzały się interwencje Policji.