Skarga Janiny M. na decyzję Wojewody (...) w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej o przyznaniu zasiłku stałego z pomocy społecznej na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ust. 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji decyzji Kierownika Miejsko
Tezy

Po wejściu w życie art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, wprowadzonego przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 14 czerwca 1996 r. /Dz.U. nr 100 poz. 459/, wydane dotychczas na podstawie art. 27 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej decyzje w przedmiocie przyznania zasiłku stałego z tytułu niemożności podjęcia pracy z powodu inwalidztwa powstałego do 18 roku życia nie stały się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa przepis ten nie uzasadnia stwierdzenia ich wygaśnięcia, jeżeli organ pomocy społecznej nie orzeknie o stwierdzeniu nabycia przez uprawnionego prawa do renty socjalnej zamiast dotychczasowego zasiłku stałego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Janiny M. na decyzję Wojewody (...) z dnia 5 lutego 1997 r. w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej o przyznaniu zasiłku stałego z pomocy społecznej na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ust. 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji decyzji Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 1 października 1996 r. oraz zasądził od Wojewody (...) na rzecz skarżącej dziesięć złotych tytułem zwrotu wpisu od skargi.

Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia 19 sierpnia 1992 r. nr OPS.9141/24/s/92, wydaną na podstawie art. 27 ust. 3 art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. przyznał Janinie M. zasiłek stały z pomocy społecznej w wysokości 28 proc. przeciętnego wynagrodzenia brutto miesięcznie od dnia 1 czerwca 1992 r.

W wywiadzie rodzinnym z dnia 19 czerwca 1992 r. stwierdzono, że Janina M., urodzona dnia 27 grudnia 1948 r., mieszka z rodzicami w S.W., dotknięta jest niedorozwojem umysłowym jest życiowo niezaradna. W latach 1980 - 1987 podejmowała kilkakrotnie pracę w różnych zakładach, pracę tę porzucała obecnie nie ma możliwości zatrudnienia. W treści wywiadu ustalono też źródła utrzymania rodzinnego: emerytura Antoniego M. 1 779 000 zł, renta rolnicza Marii M. 993 900 zł - oraz kwotę miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie: 924 300 zł.

Orzeczeniem Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa Zatrudnienia nr 16 w O. z dnia 11 czerwca 1976 r. Janina M. została uznana inwalidką zaliczono ją do III grupy inwalidów. W orzeczeniu tym ustalono, że inwalidztwo występuje od dzieciństwa. W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono, że skutki schorzeń czynią badaną częściowo niezdolną do pracy. Następnie orzeczeniem tej samej Komisji z dnia 4 czerwca 1990 r. zaliczono Janinę M. do II grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia uznano, że inwalidztwo występuje od lutego 1990 r., oraz ustalono, że nie może ona wykonywać żadnej pracy.

W latach 1993, 1994 i 1995 Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. odrębnymi decyzjami aktualizował kwoty przyznanego Janinie M. zasiłku stałego. W decyzji z dnia 2 stycznia 1996 r. nr OPS.9141/3/sts/96 kwota miesięcznego zasiłku stałego została określona w wysokości 200 zł 80 gr miesięcznie od dnia 1 grudnia 1995 r.

W wywiadzie kontrolnym przeprowadzonym dnia 5 czerwca 1996 r. stwierdzono, że Janina M. mieszka wraz z ojcem Antonim M. w S.W. nr 90. Stosunki rodzinne z ojcem określono jako nietypowe, gdyż Janina M. jest osobą konfliktową, prowadzi nieregularny tryb życia utrzymuje kontakty z elementem przestępczym. We wcześniejszych wywiadach rodzinnych z dnia 22 grudnia 1993 r. ojca, Antoniego M., urodzonego dnia 14 lipca 1912 r., określono jako inwalidę II grupy, a wcześniej - dnia 30 grudnia 1992 r. - jako inwalidę grupy. Według odcinka świadczenia emerytalnego za wrzesień 1996 r. jego emerytura wynosiła 552,40 zł, w tym 91,51 zł stanowiło zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Decyzją z dnia 1 października 1996 r. nr OPS/9141/sts/3/2/96 Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., na zasadzie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 27a ust. 1 i 2 oraz art. 41 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, stwierdził wygaśnięcie z dniem 14 września 1996 r. decyzji ostatecznej z dnia 19 sierpnia 1992 r. nr OPS/9141/24/s/92 o przyznaniu Janinie M. zasiłku stałego jednocześnie orzekł o odstąpieniu od żądania zwrotu zasiłku stałego wypłaconego za okres od 14 września do 30 września 1996 r. w wysokości 141,67 zł kwoty wynikającej z rewaloryzacji tego świadczenia za powyższy okres w wysokości 16,77 zł.

Strona 1/5
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu