Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Adam Habuda (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Asesor WSA Marta Pawłowska Protokolant: asystent sędziego Sławomir Mirowski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 24 lipca 2020 r. nr SKO/PP-412/34/2020 w przedmiocie nakazu przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania działek oddala skargę w całości.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy (dalej SKO, organ II instancji) uchyliło decyzję Burmistrza [...] (dalej Burmistrz, organ I instancji) umarzającą postępowanie w sprawie nakazania A. C., właścicielowi działki nr [...], obręb Z., gmina [...], wstrzymania użytkowania terenu polegającego na prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług transportowych turystycznych, i nakazało A. C. (dalej także jako skarżący) przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania działek.
Przez poprzedni sposób zagospodarowania SKO wskazało przywrócenie funkcji zabudowy zagrodowej z uwzględnieniem przeznaczenia uzupełniającego - usługi nie wymagające wielokrotnego w ciągu doby (ponad 2 kursy) i uciążliwego (ponad 3.5 tony) transportu dostawczego, poprzez zaprzestanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej T. D. A. C., parkowania na tych działkach autobusów, jak również wykorzystania busów (do 3.5 t) więcej niż 2 kursy w ciągu doby, oraz naprawy posiadanego taboru samochodowego.
Decyzja SKO była zwieńczeniem postępowania administracyjnego zainicjowanego wnioskiem A. T. i B. T. w sprawie niezgodności działalności prowadzonej na przedmiotowej działce z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Postępowanie administracyjne w tej fazie zakończyła decyzja SKO z dnia 2 lutego 2018 r. utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza [...] o umorzeniu postępowania.
Decyzja SKO z 2 lutego 2018 r. została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 12 lipca 2018 r. (sygn. II SA/Wr 281/18) uchylił decyzje organów obydwu instancji. Sąd nakazał wyjaśnić, od kiedy A. C. prowadzi sporna działalność, i czy dzieje się to od czasu przed wejściem w życie planu miejscowego. Pozwoli to ocenić, czy prowadzona działalność jest w zgodzie z funkcja terenu przyjęta w planie.
W ponownie przeprowadzonym postępowaniu Burmistrz ustalił, że nie doszło do zmiany sposobu użytkowania nieruchomości, i umorzył postępowanie.
Odwołanie złożone do SKO zaowocowało uchyleniem decyzji pierwszoinstancyjnej i przekazaniem do ponownego rozpoznania (decyzja SKO z dnia 23 kwietnia 2019 r.).
Wynikiem ponownego rozpatrzenia sprawy była decyzja Burmistrza z dnia 28 maja 2020 r. po raz kolejny umarzająca postępowanie, ponieważ nie doszło do zmiany sposobu użytkowania nieruchomości, a podstawowa jej funkcja - zabudowa zagrodowa - została utrzymana.
Powyższą decyzję zaskarżono do SKO, co doprowadziło do decyzji wskazanej na wstępie.
SKO nie podzieliło stanowiska, że A. C. prowadząc działalność na przedmiotowej działce, nie zmienił jej przeznaczenia, i została zachowana funkcja podstawowa - zabudowa zagrodowa. Skoro plan miejscowy przewiduje prowadzenie na przedmiotowej działce w ramach funkcji podstawowej zabudowy zagrodowej, to brak podstaw do prowadzenia na nich wyłącznie działalności gospodarczej. Odnosząc się do określonego w planie przeznaczenia uzupełniającego, to SKO stwierdziło, że działalność A. C. można zaliczyć do usług, to jednak lokalny prawodawca dopuścił w ramach przeznaczenia uzupełniającego transport samochodów dostawczych do 3.5 t. i nie więcej niż dwa kursy w ciągu doby. Tymczasem sprzęt wykorzystywany przez A. C. i natężenie działalności przekracza te parametry. W konkluzji SKO stwierdziło, że prowadzona działalność gospodarcza jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nakazało przywrócić poprzedni sposób zagospodarowania działek.