Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w W. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją ustalającą rentę planistyczną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia NSA Halina Kremis (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 5 stycznia 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją ustalającą rentę planistyczną oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/9

Burmistrz Miasta B., decyzją wydaną w dniu 9 grudnia 2008 r. nr [...], naliczył J.S. opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 4 listopada 2010 r. J.S. działając przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego zwrócił się o wznowienie postępowania zakończonego opisaną decyzją wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania. Wniosek oparty został na twierdzeniu, że w związku z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010 r. wydanego w sprawie sygn. akt. P 58/08 uzasadnione stało się żądanie wznowienia postępowania na podstawie art. 145a k.p.a. Trybunał Konstytucyjny bowiem stanął na stanowisku, że art. 37 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie w jakim wzrost wartości nieruchomości odnosi się do kryterium faktycznego jego wykorzystywania w sytuacjach, gdy przeznaczenie nieruchomości zostało określone tak samo jak w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przed 1 stycznia 1995 r., który utracił moc z powodu terminu wyznaczonego w art. 87 ust. 3 ustawy, jest niezgodny z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej. Skarżący uzasadnił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi tym, że w sposób przez siebie nie zawiniony uchybił terminowi, o którym mowa w art.145a § 2 k.p.a. Wskazał, że od stycznia 2010 r. opiekuje się ciężko chorą matką, cierpiącą na liczne schorzenia. Na dowód powyższego do wniosku dołączono karty leczenia szpitalnego M. S. z Szpitala Powiatowego w D. z 2 czerwca 2009 r., kartę leczenia szpitalnego z Kliniki Neurologii D. Szpitala Specjalistycznego im. T M. z dnia 16 listopada 2006 r., kartę leczenia szpitalnego z Katedry i Kliniki Okulistyki Akademii Medycznej we W. od 29 lutego 1996 do 15 marca 1996 r. We wniosku podniesiono również, że skarżący ponosi koszty utrzymania i leczenia chorej matki, a od lutego 2010 roku całkowicie poświecił się tej opiece pomimo, iż sam cierpi na liczne schorzenia: dyskopatie, zapalenie korzonków nerwowych, astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, otyłość. Na okoliczność występowania u skarżącego wymienionych schorzeń do wniosku dołączono kartę informacyjną z dnia 28 lipca 1981 r. z Oddział Internistyczno-Kardiologicznego im. T. M. we W., zaświadczenie o stanie zdrowia z 19 czerwca 1980 r., zaświadczenie lekarskie z dnia 15 kwietnia 1988 r., zaświadczenie lekarskie z dnia 12 sierpnia 1981 r., zaświadczenie lekarskie z dnia 12 stycznia 1984 r., wyniki badania konsultacyjnego z dnia 2 lutego 1999 r., kartę badań testowych z 16 października1975 r. We wniosku pełnomocnik strony podniósł, że degradacja stanu zdrowia oraz potrzeba sprawowania opieki nad chorą matką spowodowały, że J.S. odciął się od świata zewnętrznego. Nadto wskazano, że skarżący nigdy nie posiadał dostępu do internetu, nie czytał specjalistycznej prasy i dla tego też nie był w stanie wejść w posiadanie wiedzy co do zapadłego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a poziom jego wykształcenia nie pozwoliłby mu nigdy na zrozumienie treści czy sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Wskazano, że po raz pierwszy J.S. dowiedział się o treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego w dniu 29 października 2010 roku, kiedy to po raz pierwszy skontaktował się z urzędem w sprawie.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze