Dnia 26 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Protokolant Krzysztof Erbel po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 października 2017 r. sprawy ze skargi B. H. i U. R.-H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej oddala skargę w całości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania U. R.-H. i B. H., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję Burmistrza O. z dnia [...] października 2016 r. nr [...], odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji Burmistrza O. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] o ustaleniu na rzecz A. P. i D. P. warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i drogową, budową zjazdu z drogi publicznej oraz budową i urządzeniem drogi wewnętrznej, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...] i nr [...], [...], obręb R.
W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium podało, że Burmistrz O. wywiódł, że wnioskodawcy nie mają interesu prawnego. Nieruchomość U. R.-H. i B. H. nie sąsiaduje bezpośrednio z terenem inwestycji oraz inwestycja nie będzie oddziaływać na ich prawa i obowiązki. Organ I instancji wskazał, że obszar oddziaływania został ustalony poprzez badanie rodzaju, rozmiaru oraz stopnia i zakresu uciążliwego oddziaływania zamierzonej inwestycji na otoczenie, z uwzględnieniem również przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.). Konkludując całość organ I instancji wywiódł, że budowa nawet 6 domów jednorodzinnych nie będzie oddziaływała na nieruchomość wnioskodawców.
Kolegium podało, że w odwołaniu od decyzji organu I instancji zakwestionowano wywód organu w zakresie ustaleń oddziaływania inwestycji i istnienia interesu prawnego wnioskodawców. Dodatkowo zwrócono uwagę na brak uzgodnienia z Państwowym Inspektorem Sanitarnym, brak określenia powierzchni biologicznie czynnej i błędne ustalenie liczby miejsc parkingowych. W uzasadnieniu odwołujący się wskazali, że interes prawny w postępowaniu lokalizacyjnym zawsze mają właściciele nieruchomości inwestowanej oraz właściciele nieruchomości sąsiadujących względem terenu inwestycji. Pojęcie nieruchomości nie jest tożsame z pojęciem działki. Nieruchomość może składać się bowiem z wielu działek. W dalszej części odwołujący się podkreślili, że kilka sąsiadujących ze sobą działek - jeśli należą do jednego właściciela - tworzy jedną nieruchomość i to niezależnie od ilości założonych ksiąg wieczystych. Odnosząc te wywody do niniejszej sprawy, odwołujący się wskazali, że działki nr [...] i nr [...] należą do tych samych właścicieli i tworzą jedną nieruchomość, która sąsiaduje z nieruchomością odwołujących się, to jest z działką nr [...]. Dodatkowo podkreślono, że planowana droga wewnętrzna i miejsca postojowe nie mogą być zrealizowane wyłącznie na działce nr [...] i będą obejmować również działkę nr [...], która sąsiaduje z działką nr [...], co uzasadnia interes prawny odwołujących się.