Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej
Sentencja

Dnia 26 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Krzysztof Erbel po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 października 2017 r. sprawy ze skargi B.H. i U. R.-H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej oddala skargę w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/12

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] r. nr [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania U.R.-H. i B.H., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję Burmistrza O. z dnia [...] r. nr [...], odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji Burmistrza O. z dnia [...] r. nr [...] o ustaleniu na rzecz A.P. i D. P. warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i drogową, budową zjazdu z drogi publicznej oraz budową i urządzeniem drogi wewnętrznej, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...], AM-49, obręb R..

W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium podało, że Burmistrz O. wywiódł, że wnioskodawcy nie mają interesu prawnego. Nieruchomość U. R.-H. i B.H. nie sąsiaduje bezpośrednio z terenem inwestycji oraz inwestycja nie będzie oddziaływać na ich prawa i obowiązki. Organ I instancji wskazał, że obszar oddziaływania został ustalony poprzez badanie rodzaju, rozmiaru oraz stopnia i zakresu uciążliwego oddziaływania zamierzonej inwestycji na otoczenie, z uwzględnieniem również przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.). Konkludując całość organ I instancji wywiódł, że budowa nawet 6 domów jednorodzinnych nie będzie oddziaływała na nieruchomość wnioskodawców.

Kolegium podało, że w odwołaniu od decyzji organu I instancji zakwestionowano wywód organu w zakresie ustaleń oddziaływania inwestycji i istnienia interesu prawnego wnioskodawców. Dodatkowo zwrócono uwagę na brak uzgodnienia z Państwowym Inspektorem Sanitarnym, brak określenia powierzchni biologicznie czynnej i błędne ustalenie liczby miejsc parkingowych. W uzasadnieniu odwołujący się wskazali, że interes prawny w postępowaniu lokalizacyjnym zawsze mają właściciele nieruchomości inwestowanej oraz właściciele nieruchomości sąsiadujących względem terenu inwestycji. Pojęcie nieruchomości nie jest tożsame z pojęciem działki. Nieruchomość może składać się bowiem z wielu działek. W dalszej części odwołujący się podkreślili, że kilka sąsiadujących ze sobą działek - jeśli należą do jednego właściciela - tworzy jedną nieruchomość i to niezależnie od ilości założonych ksiąg wieczystych. Odnosząc te wywody do niniejszej sprawy, odwołujący się wskazali, że działki nr [...] należą do tych samych właścicieli i tworzą jedną nieruchomość, która sąsiaduje z nieruchomością odwołujących się, to jest z działką nr [...]. Dodatkowo podkreślono, że planowana droga wewnętrzna i miejsca postojowe nie mogą być zrealizowane wyłącznie na działce nr [...] i będą obejmować również działkę nr [...], która sąsiaduje z działką nr [...], co uzasadnia interes prawny odwołujących się.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrując sprawę na skutek wniesionego odwołania stwierdziło, że stroną postępowania będą jedynie te podmioty, które na podstawie obowiązujących przepisów prawa mogą, czy powinny, uzyskać konkretne korzyści lub też mogą być (powinny być) obarczone powinnością określonego zachowania wyznaczonego nakazem lub zakazem. Niewątpliwie w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy tak kwalifikowanym zainteresowaniem legitymuje się wnioskodawca oraz właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości, na której lokowana jest dana inwestycja. Z kolei sytuacja prawna właścicieli nieruchomości sąsiednich w postępowaniu lokalizacyjnym nie jest już tak oczywista. Prawna kwalifikacja ich zainteresowania rozpatrzeniem danej sprawy poddana jest bowiem weryfikacji pierwotnie nawiązującej do charakteru planowanej inwestycji, a tym samym i zakresu jej oddziaływania. W konsekwencji, nie będą się legitymować statusem strony podmioty, na których nieruchomości inwestycja nie będzie oddziaływała. Status strony w postępowaniu lokalizacyjnym będą posiadać właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości sąsiadujących z terenem inwestycji, tylko w przypadkach, gdy inwestycja będzie oddziaływała na te nieruchomości (np. poprzez emisje przekraczające dopuszczalne normy, poprzez utrudnienie wykonywania prawa własności). Takie też stanowisko zaprezentował w wyroku z dnia 23 maja 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając, że mogą zdarzyć się sytuacje, w których podmioty dysponujące prawem własności lub użytkowania wieczystego sąsiedniej nieruchomości, mogą być stronami postępowania dotyczącego warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie oznacza to, że w każdym z postępowań dotyczących warunków zabudowy i zagospodarowania terenu podmioty te są stronami. Będą nimi wyłącznie wtedy, gdy oddziaływanie planowanej inwestycji będzie wykraczać poza granice nieruchomości (OSK 1618/04). Zatem właściciele lub użytkownicy wieczyści działek sąsiadujących z nieruchomością, której dotyczy postępowanie, mogą być jego stroną po wykazaniu w konkretnej sprawie i w konkretnych okolicznościach tej sprawy, przesłanek z art. 28 k.p.a., a więc wpływu wyniku tego postępowania na własny interes prawny lub obowiązek. O posiadaniu przez konkretny podmiot przymiotu strony w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy nie decyduje zatem tylko bezpośrednie sąsiedztwo z działką (nieruchomością) przewidzianą pod inwestycję, lecz ustalenie kręgu stron tego postępowania zależy od okoliczności faktycznych występujących w konkretnej sprawie, tj. charakteru planowanej inwestycji oraz zasięgu jej oddziaływania na otoczenie, w tym rodzaju, stopnia i zakresu uciążliwości z nią związanych dla sąsiednich terenów. W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy interes prawny może być konstruowany zarówno na podstawie przepisów prawa administracyjnego, jak również przepisów prawa cywilnego. Niezależnie jednak od podstawy prawnej poszukiwania interesu prawnego, jego istnienie będzie zależne od okoliczności występujących w konkretnej sprawie: charakteru planowanej inwestycji, rodzaju, stopnia, zakresu uciążliwości i zasięgu oddziaływania na otoczenie.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze