Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: specjalista Izabela Szczerbińska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie czasowego odebrania psów dotychczasowemu właścicielowi i przekazania ich do schroniska I. oddala skargę w całości; II. przyznaje od Skarbu Państwa - kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na rzecz adw. P. K. kwotę 590,40 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt i 40/100), w tym 110,40 zł podatku od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy wydaną na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 2 pkt 10 i 17 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (ówcześnie Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 obecnie Dz. U. z 2017 r., poz. 1840 - dalej u.o.z.) decyzję z dnia [...] lutego 2017 r. w przedmiocie czasowego odebrania czterech psów i przekazania ich do schroniska dla zwierząt.
Według pierwszej instancji postępowanie w sprawie wszczęte zostało na wniosek Powiatowego Lekarza Weterynarii, uzasadniony przebywaniem psów w warunkach rażącego zaniedbania i niechlujstwa oraz brakiem zabezpieczenia psów przed wydostaniem się poza obręb posesji. Następnie organ przytoczył art. 7 u.o.z. przewidujący wydanie decyzji z urzędu. Według powołanych ustaleń, właściciel psów został w dniu [...].02 zatrzymany przez policję w celu odbycia kary aresztu. Policja zawiadomiła lekarza i schronisko o potrzebie zabezpieczenia psów pozostawionych na posesji skarżącego. W dniu [...].02. pracownicy schroniska zaopatrzyli 4 psy w pożywienie, zaś pozostałe zabrali do schroniska (wydano odrębną decyzję na podstawie art. 7 ust. 3 u.o.z.). Na posesji znajdował się jeden pies uwiązany na łańcuch, bez dostępu do wody i karmy. Budy dla psów są nieocieplone, dziurawe, nie zapewniają ochrony przed warunkami atmosferycznymi. Według protokołu lekarskiego psy utrzymywane były w stanie niechlujstwa, co stanowi formę znęcania się nad zwierzętami. Potwierdza to dokumentacja zdjęciowa. Pomieszczenia w budynku są zaśmiecone i zagracone. Zły stan techniczny budynku potwierdziła kontrola nadzoru budowlanego z dnia [...].02. Jedna ze ścian uległa zawaleniu. Decyzją nadzoru budynek wyłączono z użytkowania i nakazano zabezpieczyć przed dostępem osób postronnych. Lekarz złożył doniesienie karne o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w związku z utrzymaniem psów w warunkach rażącego zaniedbania i niechlujstwa.
Odwołanie skarżącego było bezzasadne. Niewątpliwie psy były zdrowe i odżywione, lecz wymagały odebrania z innych przytoczonych przyczyn. Dalsze przebywanie psów w opisanych warunkach i bez obecności właściciela stwarzało realne zagrożenie dla ich zdrowia i życia.
Dostrzeżone przez organ naruszenie art. 10 k.p.a. nie miało istotnego znaczenia.
W skardze do sądu administracyjnego skarżący powtórzył zarzuty odwołania. Przytoczone w decyzji ustalenia są nieprawdziwe. W dniu [...].02. skarżący opuścił areszt. Zatrzymanie nastąpiło późnym wieczorem, co nie pozwoliło skarżącemu zabezpieczyć psów. Psy umieszczone były w budynku lub w budach, które nie są dziurawe. Zaśmiecenie i zagracenie budynku nie szkodzi psom. Dom istotnie wymaga remontu. Stan prawny nieruchomości jest niepewny, toczą się sprawy sądowe. Psy w schronisku mają gorsze warunki. Skarżący dołączył zaświadczenie lekarza weterynarii, że psy skarżącego nie były nigdy wychudzone lub poranione, były zdrowe klinicznie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie w oparciu o dotychczasową argumentację.
Skarżący uzyskał prawo pomocy w zakresie całkowitym.