Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia NSA Halina Kremis (spr.) Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi A. na postanowienie D. Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia 20 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji o wygaśnięciu pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód w zakresie korzystania ze S. P. I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Postanowieniem z dnia 20 lutego 2012 r. ([...]), wydanym na podstawie art. 134 w związku z art. 129 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kpa, po rozpatrzeniu odwołania A. z O., gm. P., od decyzji Starosty P. z dnia 10 października 2011 r., znak: [...], wygaszającej udzielone Zakładowi B. w P. przez Wojewodę L. decyzją z dnia 22 września 1983 r., znak: [...], pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód w zakresie korzystania ze S. P., Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. postanowił stwierdzić uchybienie terminu do wniesienie odwołania.
Na uzasadnienie organ wskazał, że w dniu 26 września 2011 r. Starosta P. w wyniku ponownego rozpatrywania sprawy dotyczącej stwierdzenia wygaśnięcia decyzji Wojewody L. z dnia 22 września 1983 r., znak: [...], tj. pozwolenia wodnoprawnego udzielonego Zakładowi B. w P. na szczególne korzystanie z wód w zakresie korzystania ze S. P., wszczął postępowanie administracyjne w w/w sprawie, o czym poinformował strony postępowania. Organ I instancji wziął pod uwagę, że stroną postępowania - następcą prawnym Zakładu B. w P. jest Agencja Nieruchomości Rolnych, Oddział Terenowy we W., a nie Administracja Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w L., będąca tylko jednostką gospodarczą w/w Agencji. Wobec niewniesienia uwag przez żadną ze stron postępowania Starosta P. realizując zapis art. 11 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2005 r., Nr 130, poz. 1087 ze zm.) w dniu 10 października 2011 r. wydał decyzję znak: [...], w której stwierdził wygaśnięcie decyzji Wojewody L. z dnia 22 września 1983 r., znak: [...]. W dniu 29 listopada 2011 r. od decyzji Starosty P. odwołali się wspólnicy spółki cywilnej A. J. G. i M. M..
Zgodnie z art. 129 § 2 Kpa odwołanie od decyzji organu I instancji wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Oznacza to, że zanim organ odwoławczy przystąpi do badania sprawy od strony merytorycznej, w pierwszej kolejności zobowiązany jest do zbadania, czy odwołanie spełnia wszystkie warunki formalne, w tym czy zostało wniesione w terminie. Artykuł 127 § 1 Kpa nie przyznaje prawa do wniesienia odwołania od decyzji wydanej w I instancji tylko tym podmiotom, które były uznawane przez organ za strony, lecz wyraźnie mówi o stronie. Należy przez to rozumieć, że także osoba, która nie była przez organ I instancji uznawana za stronę, może wnieść odwołanie. Odnośnie obliczania terminu do wniesienia odwołania przez taką osobę powszechnie przyjmuje się, że osoba, której nie doręczono decyzji może wnieść odwołanie dopóki nie upłynął termin na jego wniesienia dla ostatniej z osób, którym organ doręczył decyzję. Należy zatem ustalić kiedy nastąpiło najpóźniejsze doręczenie decyzji pierwszoinstancyjnej i czternasty dzień od tego doręczenia jest ostatnim dniem do wniesienia odwołania dla osoby, której nie doręczono decyzji pierwszoinstancyjnej. Po tym dniu decyzja staje się ostateczna i może być wzruszona tylko w trybie nadzwyczajnym (wznowienie postępowania lub stwierdzenie nieważności decyzji). Podobne stanowisko podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w swoim wyroku z dnia 28 stycznia 2011 r. (sygn. akt II SA/Kr 1334110).